آیت الله مکارم شیرازی از مراجع عظام تقلید قم با صدور بیانیه‌ای حملات وحشیاینه صهیونیست‌ها به غزه را محکوم کره و خواستار واکنش از سوی سران عرب شد.   
در این بیانیه آمده است:
در حالی که صهیونیست های سنگدل وبی رحم حملات وحشیانه خود را در غزه ادامه می دهند وبرخلاف قوانین بین المللی تمام مراکز حیاتی را در آنجا ویران می کنند و مردم بیگناه از جمله کودکان مظلوم را به خاک وخون می کشند با نهایت تاسف وهابیهای وحشی نیز در عراق زوار بیگناه را با انفجارهای انتحاری قطعه قطعه می کنند.
آیا این تقارن وتشابه، نشانه بارز رابطه این دو گروه با یکدیگر نیست ؟ اضافه بر این در اخبار آمده بود یکی از مفتیان معروف وهابی " اللحیان " با صراحت فتوا داده که هرگونه تظاهرات وراهپیمایی بر ضد اسرائیل گناه وحرام است آیا این دلیل روشن دیگری بر رابطه این دو محسوب نمی شود.
به فرض که وهابیون خون شیعیان را مباح بدانند چرا خون اهل سنت غزه را مباح می شمرند و تظاهرات به نفع آنها را تحریم می کنند؟
رئیس جمهور ونزوئلا سفیر اسرائیل را به خاطر اعتراض به جنایت های غزه بیرون می کند ولی شرم آور است که بعضی از کشور های اسلامی سخت به سفیران این رژیم جنایتکار چسبیده اند! تا کی مسلمانان جهان باید آثار شوم این روابط ذلیلانه را تحمل کنند؟ آیا وقت آن نرسیده است که ملت‌های مومن آنان، دولتمردان خود را از خواب غفلت بیدار کنند و درس مقاومت وفداکاری در برابر دشمنان واقعی را به آنان بدهند.
ما ضمن محکوم کردن شدید هر دو جنایت، به برادران اهل سنت در جنوب وشرق کشور توصیه می کنیم که اجازه ندهند برنامه های وهابیگری در مدارس آنها تدریس شود ویا فرزندان خود را برای تحصیل به مراکز وهابیت که درس ترور وبرادرکشی و همکاری با دشمن سرسخت اسلام یعنی اسرائیل به آنها می دهند بفرستند.
منبع: برنا

برخورد وحشیانه پلیس اسراییل با زنان فلسطینی

در ژانویه سال 2008 میلادی و پس ازیک دوره محاصره کشنده دارویی و غذایی 700 هزار فلسطینی اهل غزه با یورش به گذرگاه رفح، دیوار این گذرگاه را شکستند و و با ورود به خاک مصر مایحتاج ضروری خود را تهیه و بلافاصله به نوار غزه بازگشتند.
حال این پرسش مطرح است که چرا اهالی غزه اقدام به چنین کاری نمی کنند؟

در پاسخ ه این پرسش باید گفت که :
نخست؛ مردم غزه در ژانویه سال 2008 از بابت درون نوار غزه و استقرار دولت مقاومت حماس آسوده خاطر بودند و بلافاصله با یک اقدام انقلابی اقدام به گشودن مرز رفح کرده و سریعا به درون نوار غزه بازگشتند در حالی که می توانستند برای عافیت خود در آنجا مستقر شوند. امروز اما با گذشت 11 روز از تجاوز غزه اما اهالی غزه همچنان قادر به تکرار این رویداد هستند اما حاضر نیستند پشت مقاومت را در برابر تجاوزات اسراییل خالی کرده و برای دریافت مقداری نان و غذا که به آن نیاز مبرم دارند این منطقه را ترک کنند.
دوم؛ به نظر می رسد با توجه به مواضع خصمانه دولت حسنی مبارک نسبت به برادران مسلمان فلسطینی در نوار غزه ، اهالی غزه  درخواست نان و غذا از دولت مبارک را عار می دانند بنابراین حاضرند گرسنگی بکشند اما دست نیاز به سوی رژیم مبارک دراز نکنند.
منبع: قدسنا