از که بریدی و با که پیوستی؟! (یادداشت روز کیهان 16 خرداد89)
انتظار این بود- و چه می دانیم، شاید به روال همیشگی هم نزدیک تر بود- که یادداشت امروز را به حماسه بی نظیر روز جمعه اختصاص می دادیم و درباره حضور پرشور توده های انبوه و میلیونی مردم خداجوی در میقات 14 خرداد قلم می زدیم. مردمی که نه در سر سودای سود داشتند و نه در دل، غم بود و نبود، از اقصی نقاط میهن اسلامی آمده بودند تا عهدی را که با امام راحل(ره) و خلف حاضر او بسته بودند و هرگز نشکسته بودند، تازه کنند و بصیرت خویش را به رخ مثلث آمریکا، اسرائیل و انگلیس بکشند که نه فقط از ماهیت پلید این مثلث شوم باخبرند، بلکه مزدوران و ماموران آنها را نیز در هر لباسی که باشند و با هر پوششی که به میدان فرستاده شده باشند، می شناسند و آنان را با همان سرنوشتی روبرو می کنند که سران فتنه 88 را روبرو کردند و....
اما، در جریان حضور حماسی و بی نظیر 14 خرداد، رخداد دیگری نیز اتفاق افتاد. این رخداد، اگرچه به ظاهر، در حاشیه بود ولی عبرت انگیز و درس آموزتر آن بود که بیرون از متن تلقی شود و آن، اعتراض یکپارچه، خودجوش و پرخروش توده های میلیونی حاضر در مراسم به جناب آقای سیدحسن خمینی، نوه حضرت امام(ره) بود. این اعتراض به اندازه ای فراگیر بود که نوه حضرت امام(ره) را نه فقط از ادامه سخن بازداشت، بلکه فرصتی برای سخنان ایشان باقی نگذاشت و آقای سیدحسن خمینی را ناچار به قطع سخن و ترک تریبون کرد. اقدام به موقع و حرفه ای صدا و سیما در پیشگیری از پخش شعارهای مردم، درخور تقدیر است، چرا که شعارها هرچند علیه نوه حضرت امام(ره) بود ولی به نظر می رسد که پخش آن از صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران به مصلحت نبود، اما از آنجا که جمعیت چندمیلیونی روز 14خرداد، تقریباً از تمامی نقاط ایران اسلامی آمده بودند، ماجرای آن روز را به اقصی نقاط این مرز و بوم مقدس بردند و یادداشت امروز در پی انتشار خبر آن روز، ضرورت یافته است و دراین باره گفتنی هایی هست.
1- ابتدا باید گفت آرزوی همه مردم- و از جمله نگارنده- این بوده و هست که کاش جناب سیدحسن خمینی حرمت رابطه نسبی خود با حضرت امام(ره) را پاس می داشت و رابطه معنوی خویش با آن مراد به حق پیوسته را حفظ می کرد و کار به آنجا نمی کشید که کاسه صبر عاشقان امام(ره) لبریز شود و برای حفظ حریم مراد و مقتدای راحل خویش علیه نوه ایشان خروش بردارند و... امید است جناب سیدحسن خمینی به خود آیند و این هشدار را در وجدان خویش به ارزیابی بنشینند که؛
به قول دشمن، پیمان دوست بگسستی
بین که از که بریدی و با که پیوستی؟!
2- برخلاف آنچه که سایت های وابسته به سران فتنه و رسانه های بیگانه ادعا می کنند، اعتراض به آقای سیدحسن خمینی از سوی «یک اقلیت تحریک شده»! نبوده است، بلکه به گواهی اسناد صوتی و تصویری موجود و میلیون ها نفر از افراد حاضر در صحنه، اعتراض به ایشان یک خروش سراسری، خودجوش و همگانی بوده است و اگر غیر از این بود و تنها یک اقلیت به جدایی ایشان از خط مبارک حضرت امام(ره) و همراهی وی با فتنه گران و دشمنان تابلودار امام راحل(ره) اعتراض داشتند بایستی بقیه مردم با سر دادن آن شعارها علیه نوه حضرت امام(ره) مخالفت می ورزیدند اما نه فقط کمترین صدایی به مخالفت با آن شعارها از کسی شنیده نشد، بلکه میلیون ها نفر از جمعیت حاضر در صحنه، با تمامی وجود و از ژرفای دل علیه مواضع جناب آقای سیدحسن خمینی به خروش آمده بودند. آیا غیر از این بود؟!
3- این ادعا که اعتراض به آقای سیدحسن خمینی از سوی عده ای قلیل بوده است، اهانت به شعور مردم و دستکم گرفتن آگاهی و بصیرت آنان نیز هست. آیا جناب سیدحسن خمینی طی یک سال گذشته و در تمامی مراحل فتنه 88، با سران فتنه و عوامل میدانی آنها همراه و همصدا نبوده است؟! و آیا اهانت به ساحت مقدس حضرت امام حسین(ع)، نفی وجود مبارک حضرت بقیه الله الاعظم(عج)، توهین آشکار و بی پرده به حضرت امام(ره)، همکاری با سازمان های جاسوسی آمریکا و اسرائیل و انگلیس و... از نگاه نوه حضرت امام، جرم و خیانت و جنایت نیست؟ اگر هست- که هست- چرا ایشان در مقابل تمامی این خیانت ها نه فقط سکوت کرده بلکه با سران فتنه همراهی نیز داشته است؟!
به یقین نوه حضرت امام(ره) انتظار ندارد مردم این مرز و بوم که به قول امام راحل(ره) از مردم حجاز در زمان رسول خدا(ص) و از مردم کوفه در دوران حضرت امیر علیه السلام برترند، همه این بی حرمتی های ایشان به اسلام و انقلاب و امام را شاهد باشند و باز هم آقای سیدحسن خمینی را نوه معنوی حضرت امام(ره) بدانند! احترام نوه امام به خاطر رابطه نسبی ایشان با وجود مبارک حضرت امام است، بنابراین، بسیار بدیهی است که وقتی نوه حضرت امام را در مقابل آن حضرت و همراه و همگام با دشمنان او می بینند، هرگز حضرت امام(ره) را فدای نوه ایشان نمی کنند، بلکه با انگیزه احترام به حضرت امام - تاکید می شود که با همین انگیزه- نوه امام را از خود می رانند تا خدای نخواسته، مواضع و عملکرد آقای سیدحسن خمینی به حساب امام راحل(ره) نوشته نشود و بر دامن کبریایی آن حضرت گرد و غبار مخالفت با انقلاب و همراهی با دشمنان مردم ننشیند.
4- نگارنده، پیش از این هم علی رغم میل خویش و تنها به عنوان ادای وظیفه درباره مواضع و عملکرد آقای سیدحسن خمینی به این آیه شریفه از کلام خدا که روشنگر و راه گشاست اشاره کرده بود. آنجا که می فرماید: «ان اولی الناس بابراهیم، للذین اتبعوه... نزدیکترین مردم به حضرت ابراهیم(ع)، کسانی هستند که از او تبعیت می کنند»، بنابراین، و با پوزش از آقای سیدحسن خمینی باید گفت؛ از پیروان حضرت ابراهیم(ع) پسندیده و پذیرفته نیست که عموی بت پرست آن پیامبر عظیم الشأن را تنها به این علت که با حضرت ابراهیم(ع) رابطه نسبی داشت، گرامی بدارند! و یا فرزند خداناشناس حضرت نوح علیه السلام را فقط به دلیل آن که پسر پیامبر خداست، قابل احترام بدانند!
نگارنده هرگز و خدای نخواسته قصد مقایسه مثل به مثل ندارد بلکه در پی اشاره به مستنداتی است که به مردم حق می دهد، رابطه نسبی با حضرت امام(ره) را در صورتی قابل احترام و تجلیل بدانند که با رابطه و پیوند معنوی نیز همراه باشد و چنانچه احساس کنند و به وضوح ببینند که از رابطه نسبی برای مقابله با حضرت امام(ره) -خواسته یا ناخواسته- سوءاستفاده می شود، علیه سوءاستفاده کنندگان خروش بردارند و از خدشه احتمالی به خط مبارک حضرت امام(ره) جلوگیری کنند، آیا، این اعتراض نه فقط حق، بلکه تکلیف اسلامی و انقلابی و نیز، وظیفه ملی و میهنی مردم نیست؟ معلوم است که هست.
5- بلافاصله بعد از اعتراض گسترده و فراگیر مردم به جناب سیدحسن خمینی، سایت های وابسته به سران فتنه و رسانه های بیگانه- مخصوصاً رسانه های آمریکایی و صهیونیستی- در اقدامی - مانند همیشه هماهنگ- از یکسو، اعتراض کنندگان را یک «اقلیت اندک و تحریک شده» معرفی کردند که به دلایل پیش گفته، دروغی بزرگ است و تمامی شواهد و اسناد غیرقابل تردید از اعتراض سراسری، میلیونی و یکپارچه مردم در آن روز حکایت می کند و از سوی دیگر تلاش کرده و می کنند که اعتراض مردم را «اهانت به حضرت امام(ره)» وانمود کنند و این در حالی است که سایت ها و رسانه های یاد شده، به دشمنی و کینه توزی آشکار و علنی با امام راحل(ره) زبانزد هستند. به عنوان مثال و فقط یک نمونه و یک مثال، آیا می توان پذیرفت که بهایی ها و منافقین و سایت های وابسته به اسرائیل و آمریکا و انگلیس نگران اهانت به حضرت امام(ره) باشند؟! کاش آقای سیدحسن خمینی نگاهی به گردانندگان این سایت ها و برخی از اطرافیان خود می انداخت. آن یکی «اسلام» را عامل عقب افتادگی می داند! این یکی معتقد است خط امام(ره) باید به موزه تاریخ برود، دیگری می گوید اصلی ترین مشکل دموکراسی در ایران اسلامی، آن است که در ایران، هنوز خدا نمرده است! آن دیگری از این که موسوی و خاتمی و کروبی در مبارزه با بینش و منش امام ناکام مانده اند ابراز تاسف می کند و... آیا نوه امام باور می کند که دل سیاه این جماعت نگران ساحت حضرت امام است.
و اما، از سوی دیگر اعتراض مردم به آقای سیدحسن خمینی از اوج ارادت آنان به حضرت امام(ره) و ژرف اندیشی و بصیرت آنها حکایت می کند و نشان می دهد که وقتی پای حفظ و پاسداری از بینش و منش حضرت امام(ره) در میان باشد، رابطه نسبی را به رابطه معنوی و پیروی افراد از آن بزرگوار ترجیح نمی دهند. یعنی دقیقاً همانگونه که امام(ره) بود و به آن توصیه فرموده بود.
... و بالاخره، یکی از شعارهای آن روز مردم بسیار عبرت انگیز و درس آموز بود و حکیمانه و هوشمندانه... آن شعار این بود؛
«نواده روح الله، سیدحسن نصرالله».
حسین شریعتمداری
دعوت رئیس جمهور به مراسم کار که بود؟
به هر حال آقایان محمدعلی انصاری به نمایندگی از دفتر نشر آثار امام و مصطفی محمد نجار به نمایندگی از سوی رییس جمهور در جلساتی در این مورد با هم مذاکره کرده و پس از مجادلات فراوان به این نتیجه می رسند که ابتدا آقای احمدی نژاد و سپس آقای سیدحسن خمینی، پیش از خطبه های رهبر معظم انقلاب پشت تریبون رفته و به ایراد سخن بپردازند...
به گزارش تابناک، دعوت کننده اصلی از محمود احمدی نژاد برای سخنرانی پیش از خطبه های نماز جمعه 14 خرداد امسال شخص حجةالاسلام و المسلمین سید حسن خمینی بوده است.
شنیده ها در مورد چگونگی برگزاری مراسم سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره) حکایت از آن دارد که دفتر حفظ و نشر آثار حضرت امام و همچنین تولیت مرقد مطهر ایشان، امسال از همان ابتدا تصمیم به لغو برگزاری مراسم سالگرد می گیرند که پس از مواجهه با عزم راسخ کمیته برگزاری این مراسم به ویژه شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی و دفتر رهبر انقلاب، از این تصمیم منصرف شده و آقای محمدعلی انصاری به نمایندگی از آنها در جلسات کمیته برگزاری شرکت می کند.
بنابر این گزارش، در جریان این جلسات اصل برگزاری این مراسم در روز 14 خرداد مورد اتفاق نظر قرار گرفته و بر سر انتخاب سخنران این مراسم ـ پیش از خطبه های نماز جمعه ـ بحث و مشورت انجام می گیرد که در همین راستا سید حسن خمینی با استدلالاتی و بر خلاف روال هر ساله بر دعوت از رییس جمهور برای سخنرانی در این مراسم اصرار ورزیده و حتی این مسئله را با دفتر رهبر انقلاب در میان می گذارد که البته این پیشنهاد مورد رد یا قبول واقع نمی شود و به تصمیم خود آنها واگذار می شود.
به هر حال آقایان محمدعلی انصاری به نمایندگی از دفتر نشر آثار امام و مصطفی محمد نجار به نمایندگی از سوی رییس جمهور در جلساتی در این مورد با هم مذاکره کرده و پس از مجادلات فراوان به این نتیجه می رسند که ابتدا آقای احمدی نژاد و سپس آقای سیدحسن خمینی، پیش از خطبه های رهبر معظم انقلاب پشت تریبون رفته و به ایراد سخن بپردازند.
نکته دیگر اینکه از سویی مقرر می شود که کارت های مدعوین این مراسم توسط آقای انصاری پخش شود و همین اتفاق نیز می افتد، اما آنچه در مراسم امروز اتفاق افتاد با توجه به پشت پرده ای که ذکر آن رفت، نشان داد که با وجود دعوای سیاسی میان آقایان نمی توان پذیرفت که احیانا دستی در کار بوده تا سخنرانی سیدحسن خمینی با مشکل برخورد کند.
به بیان بهتر اولا بدیهی بود که سخنرانی رییس جمهور در چنین روزی به ویژه اینکه سابقه قبلی هم نداشته است حساسیت برانگیز شود ـ و این خود جای سوال است که چرا شخص سید حسن آقای خمینی بر این امر تاکید داشته است ـ و دوم اینکه حتی با وجود اینکه ترکیب جمعیت حلقه اول نزدیک جایگاه توسط آقای انصاری مشخص شده بود، تقریبا می شد حدس زد که به واسطه برخی مواضع و رفتارها از سوی سیدحسن خمینی در یک سال گذشته، مانند عدم موضع گیری محکم در قبال قانون شکنی برخی آقایان و یا جلوگیری از سوء استفاده از نام و خط امام، این رفتار ـ اگرچه دور از شأن مراسم سالگرد ارتحال امام ـ با او انجام پذیرد.
و در پایان ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که نخبگان سیاسی معتقد به نظام باید متوجه این نکته باشند که نباید دعواهای سیاسی، آنها را در خط و مسیری قرار دهد که نتوانند مرز خود را با فتنه گران مشخص کنند و آنگاه در مسیری بیافتند که برای امت ولایت مدار قابل پذیرش نباشد.
واکنش رئیس‌جمهور به شعارعلیه سران فتنه
احمدی نژاد پس از تکرار چندین باره این شعار از سوی جمعیت میلیونی مراسم، در پاسخ به ابراز احساسات آنان گفت که صبر کنید، "هرچه فریاد دارید در ادامه بر سر مستکبران بکشید."
به گزارش شبکه ایران، بیست و یکمین سالروز رحلت بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی در حرم مطهر آن حضرت، پر از حاشیه هایی داغ بود.
یکی از این حاشیه ها، شعارهای یکپارچه مردم علیه سران فتنه بود که با واکنشهای متفاوتی از سوی دو سخنران مراسم(رئیس جمهور و حجت الاسلام سیدحسن خمینی) همراه شد.
سید حسن خمینی، به عنوان سخنران دوم، در پاسخ به اصرار جمعیت میلیونی حاضر در صحن حرم برای موضع گیری علیه سران فتنه سخنی نگفت و شعار یکپارچه "مرگ بر موسوی"و "مرگ بر منافق" را بی جواب گذاشت.
اما واکنش رئیس جمهور به این شعارها متفاوت و در عین حال جالب بود.
دکتر احمدی نژاد، به عنوان سخنران اول مراسم، در اواسط سخنانش به موضوع انتخابات رسید و گفت که "در طول 30 سال گذشته برخی خودخواهان بوده‌اند که خود را برتر و مالک کشور می‌دانستند و اگر رای ملت به آنان بود، آن را محترم می‌دانستند اما اگر کس دیگری رای مردم را به دست می‌آورد آن رای احترام نداشت و باید لگدمال می‌شد برخی از اینان کسانی بوده‌اند که خود با همین سیستم و روش بارها بر مناصب حکومتی تکیه کرده‌اند."
در همین زمان بود که شعار "مرگ بر موسوی" در حرم مطهر امام راحل فریاد زده شد و مردم یکپارچه سعی در تکرار آن داشتند.
پاسخ رئیس جمهور اما، متفاوت از سیدحسن خمینی بود. احمدی نژاد پس از تکرار چندین باره این شعار از سوی جمعیت میلیونی مراسم، در پاسخ به ابراز احساسات آنان گفت که صبر کنید، "هرچه فریاد دارید در ادامه بر سر مستکبران بکشید."
وی این موضوع را چندین بار با تکان دادن دست هم بیان کرد.
اشاره او به ادامه سخنانش بود که به موضع گیری قاطع علیه رژیم صهیونیستی و سران استکبار معطوف شد.
منبع: پرچم
امروز در جریان برگزاری مراسم ارتحال حضرت امام (ره) ، به دلیل شعارهای مستمر جمعیت شرکت کننده در مراسم علیه سران فتنه ، سید حسن خمینی نتوانست اظهارات خود را به پایان برساند و به نحو نامناسب سخنان وی نیمه کاره ماند. قطعا" برای تمام دوستداران انقلاب و نظام ، مایه تاسف است که فردی منسوب به امام(ره) این گونه مورد اعتراض و انتقاد شدید کسانی قرار گیرد که به عشق زیارت حرم امام(ره) مسیرهای طولانی را طی نموده و در سالروز رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی در مرقد منور او گرد هم آمده اند.
در تحلیل این حادثه می توان مانند خود آقای سید حسن ، جمعیت معترض را اندک خواند و بر این نکته چشم بست که اکثریت نزدیک به همه حاضران در مراسم میلیونی ارتحال امام(ره) را نمی توان به لحاظ عددی «اندک» خواند که اگر این گونه بود ، جناب ایشان می توانست بدون اعتنا به آن «اندک» سخنان خود را برای سایرین ادامه دهد. می توان هم بسان برخی رسانه های داخلی و خارجی ، بساط مظلوم نمایی پهن کرد که در حرم امام(ره) ، به نوه امام(ره) اجازه سخنرانی ندادند.
اما یک تحلیل دیگر هم وجود دارد و آن ، اینکه دلیل چنین اعتراض فراگیری علیه آقای سید حسن ، چیزی نیست جز نتیجه طبیعی عملکرد ایشان طی یک سال گذشته که موجب شده تا بدین گونه در مواجهه با او ، ظهور و بروز نماید.
متاسفانه آقای سید حسن طی یک سال گذشته برخلاف مشی پدر بزرگوار خود مرحوم سید احمد خمینی (ره) و چه بسا خلاف وصیت آن بزرگوار ، ارتباط تنگاتنگی با سران جریان سیاسی منحرفی که از آن ها به «:جریان فتنه» یاد می شود برقرار نموده و در بسیاری موارد مواضع و حتی سکوت او به نفع این جریان بوده است. جریانی که به صراحت مورد حمایت آمریکا ، انگلیس ، رژیم صهیونیستی و منافقین و سلطنت طلب هاست و دیگر هیچ شکی باقی نمانده که این جریان کمترین نسبتی با امام(ره) و انقلاب و نظام ندارد.
قطعا" آقای سید حسن خمینی به عنوان یک فعال سیاسی با وجهه و ماهیت فردی (سید حسن مصطفوی) می تواند و حق دارد مواضع و رفتار سیاسی ویژه خود را داشته باشد ، اما ایشان نمی تواند با عنوان نوه امام(ره) و با استفاده از جایگاه معنوی بنیانگذار جمهوری اسلامی ، به نفع یک جریان منحرف و زاویه دار با نظام و انقلاتب و امام(ره) و ولایت وارد میدان شود و توقع هیچ اعتراض و انتقادی را نداشته باشد.
آنچه امروز در مرقد مطهر امام(ره) اتفاق افتاد نتیجه طبیعی مواضع و رفتار سیاسی آقای سید حسن خمینی است. تقصیر تراشی و تحلیل تراشی در این مورد هم دردی دوا نمی کند.ممکن است از منظرهای مختلف جمعیت شعار دهنده را بتوان مورد انتقاد قرار داد و شماتت کرد اما واقعیت را نمی توان پنهان نمود که مردم از خود امام(ره) یاد گرفته اند در برابر انحرافات به صریح ترین شکل ممکن ایستادگی کنند ولو آن که که منحرفین ، عزیزترین افراد نزد آنان باشند.
منبع: جوان آنلاین
حاشیه ای بر یک سخنرانی ناتمام
فرشاد مهدی پور
مراسم بیست و یکمین سالگرد رحلت بنیانگذار انقلاب اسلامی، همان گونه که می شد از قبل پیش بینی کرد با حاشیه سازی هایی همراه شد.
روال و برنامه ریزی این همایش بزرگ انقلابی از چند ماه پیش، تحت تاثیر برخی رفتارهای صورت گرفته از ناحیه موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام که متولی سنتی برگزاری این مراسم است تا بدان جا دستخوش تلاطم شد که این موسسه پس از استنکاف اولیه، جلسات ستاد سالگرد ارتحال را در شرایطی غیرمعمول و جزیره ای تشکیل می داد.
این رویه موجب آن شد که با تدابیری، نوعی وفاق و همگرایی در برگزاری این مراسم شکل گیرد، هر چند که متولیان سنتی برگزاری سالگرد کوشیدند تا با تغییر شکل، زمان و نحوه برگزاری مراسم (کوتاه کردن برنامه های چند روزه و محدود کردن سخنرانان)، تا حدی رای و نظر خود را به کرسی نشانده و برنامه اولیه شان را به نحوی اجرایی کنند.
مشابه این اقدامات در 2 برنامه پیشین مرتبط با این موسسه نیز صورت گرفته بود؛ برنامه شب های احیا ماه رمضان 88 به صورت خودخواسته از سوی متولیان رسمی مرقد امام لغو و در یک فضاسازی رسانه ای این اقدام تحت تاثیر فشارها نمایانده شد و در نمونه دیگر، مراسم سالگرد رحلت همسر امام (و فرزند ایشان) به صورتی مختصر برپا گردید.
در آخرین بخش از این جابجایی ها و در میان ابهام فعالان رسانه ای، پس از رفت و برگشتی چندباره، نام محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری به عنوان سخنران پیش از خطبه های نماز جمعه 14 خرداد تهران اعلام شد؛ این اقدام در شرایطی صورت گرفت که گفته می شود این تغییر در برنامه با نظر سیدحسن خمینی صورت گرفته است.
با این همه، سر داده شدن پاره ای شعارها در میانه سخنرانی سیدحسن خمینی، باعث بروز تحلیل هایی شده است که در این باره یادآوری 2 نکته ضروری به نظر می رسد: اول آن که برهم زدن و اخلال در مراسمی که به یاد حضرت روح الله برپا شده، با هر قصد و نیتی که صورت گرفته باشد، امری مضموم و ناپسند است؛ چه این که سخنران اصلی این مراسم رهبری انقلاب بودند، با چنین رفتارهایی کل فضای نماز جمعه تحت الشعاع قرار گرفت و زمینه ای مناسب برای ایجاد شبهات و تفرقه اندازی مهیا گشت.
دومین نکته هم این که اقدام مردم در سردادن شعارهای اعتراضی خطاب به سخنران محترم را باید به عنوان یک پیام جدی تلقی کرد، چرا که حجم شعارها فراتر و معطوف به یک گروه معدود نبود که بتوان حضورشان را نادیده گرفت و به سخنرانی ادامه داد (وگرنه چه دلیلی داشت که سخنران محترم، در برابر این شعارهای محدود، سخنان شان را به طور مکرر قطع کرده و به پاسخ گویی نسبت به آن ها بپردازند؟). این اعتراض در نهاد خود، بازتابی نسبت به رفتارهای 360 روز گذشته برخی چهره های سیاسی است؛ چهره هایی که سکوت کردند و اگر همراهی علنی هم با جریان معترض و آشوب طلب نداشتند، اما با سخن نگفتن و رفتارشان نوعی از اختلاف را بازتاب دادند.
***
جریان سیاست در ایران، از فردای 22 خرداد 88، روالی دیگرگونه یافته است و این دگردیسی علاوه بر آن چه تاکنون به همراه آورده، حتما پیامدهای دیگری را نیز در درون خود دارد؛ برخی به دنبال شنا کردن در دریای مواج سیاست اند و بهره برداری به موقع از موقعیت ها، این ماجراجویی آرام، ممکن است آثار و تبعاتی برایشان به بار آورد و کار را تا بدان جا سخت کند که هیچ سابقه و رابطه ای برای شان توشه عبور از وضع فعلی نباشد. آخرین جمله حضرت روح الله این است: و میزان درهر کس حال فعلی او است...
منبع: الف
برخورد زننده سیدحسن‌خمینی و انصاری با دست‌اندرکاران مراسم ارتحال
سید حسن خمینی و انصاری روز گذشته (جمعه) در جریان برگزاری مراسم بیست و یکمین سالگرد ارتحال امام خمینی و پس از پایان آن، برخوردهای تند و زننده‌ای با برخی از دست‌اندرکاران برگزاری مراسم داشته‌اند.
به گزارش رجانیوز، برخورد با دو تن از اعضای ستاد نمازجمعه تهران و وزیر کشور به‌عنوان نماینده دولت در ستاد برگزاری مراسم ارتحال امام(ره) پس از آن صورت گرفت که جمعیت حاضر در مرقد مطهر امام خمینی به سید حسن خمینی اجازه سخنرانی ندادند.
جمعیت میلیونی حاضر در مرقد مطهر امام(ره) که از ابتدای مراسم شعارهایی علیه سران فتنه سر می‌دادند، هنگامی که سید حسن خمینی تلاش کرد برای دقایقی سخنان خود را ایراد کند، با شعارهای یکپارچه و پیوسته، اعتراض خود را به همراهی وی با سران فتنه در طول یک سال گذشته اعلام کردند.
صدای شعارهای مردم در مرقد مطهر به‌قدری زیاد بود که شبکه خبر در حین پخش زنده این مراسم، چندین بار مجبور به قطع کامل صدا شد. با این حال، سید حسن خمینی جمعیت انبوه معترضان به خود در داخل و خارج حرم را عده‌ای اندک توصیف کرد.
گزارش خبرنگاران ما حاکی است سید حسن خمینی پس از این واکنش مردمی، با وزیر کشور و دو تن از اعضای ستاد برگزاری نمازجمعه تهران برخوردهای زننده‌ای داشته است.
همچنین محمدعلی انصاری دبیر ستاد بزرگداشت امام(ره) نیز که در حین سخنرانی رئیس‌جمهور در اقدامی نامتعارف دو بار به بالای سن رفت و قصد تذکر پایان وقت را داشت، پس از عتاب دکتر احمدی‌نژاد به وی و شعارهای مردم علیه فتنه‌گران، الفاظ ناشایستی خطاب به برخی از دست‌اندرکاران مراسم ارتحال به‌کار برده است.
اعتراض یکپارچه مردم به همراهی با فتنه‌گران و سر دادن شعارهایی مانند "نواده روح‌الله سید حسن نصرالله"، "وصیت حاج احمد پیروی از ولایت" از سوی ناظران سیاسی به خیرخواهی مردم برای سید حسن خمینی و تلاش برای بازگرداندن وی از همراهی با فتنه‌گران تعبیر شده است.
هنوز بیست سال بیشتر نگذشته است...
رجانیوز/ مهدی احمدی:
سخنرانی حجت الاسلام سید حسن آقا در مراسم سالگرد رحلت امام عزیز با شعارهای پی در پی مردمی اندک!! نیمه تمام ماند و ایشان با جمله " هنوز 20 سال بیشتر از رحلت امام نگذشته است " سعی کردند عاطفه و احساس عاشقان امام را تحریک کنند و چهرهای مظلوم وحق مدار از خود نشان دهند.
جناب سید حسن مصطفوی ، شعار دهندگان را اندک خواند ومعلوم نیست که این جمع اندک در میان خیل میلیونیِ مردم ِامام دوست چگونه توانستند ، سخنرانی را ناتمام بگذارند، بگذریم
سیمای جمهوری اسلامی که این مراسم را زنده پخش میکرد ، ماهرانه شغارهای مردم راپوشش نمیداد و بینندگان به محتوای شعارها پی نبردند اما معلوم بود که مردم به همسویی نواده خمینی عزیز با جریان فتنه اعتراض دارند و بازگشت به خط امام راحل را خواستارند.
حرکت مردم امام دوست بار دیگر هوشیاری و بصیرت را به نمایش گذاشت و نشان داد که این مردم به مراتب از مسلمانان صدر اسلام در تشخیص حق و باطل آگاهترند.
شعارهای مردم در سالروز رحلت امام نشان داد که اعتراض آنان از متن قرآن و سنت برخاسته است و بحمدالله روز به روز مردمیآگاهتر زمینه ساز ظهور حجت حق (عج) را فراهم میآورند.
در این نوشتار مختصر به گونهای مستند ، رفتار مردم در برابر نواد? امام راحل تحلیل و بررسی میشود:
1.در فرهنگ قرآنی به کسانی اهل یا ذریه پیامبر گفته میشود که با او پیوند و بستگی داشته باشند و مهمترین پیوند با پیامبر هم عقیده بودن با اوست 1 . از این روی خداوند ، فرزند نوح را ، از خاندان او نمیداند: " انه لیس من اهلک: او از خاندان تو نیست"2
اکنون پس از "20سال" آیا میتوان از هم عقیده بودن با دشمنان ملت چشم پوشید و با کسانی که همراهی با منافقان و سلطنت طلبان را فریاد میزنند ، همنوا شد؟
2. قرآن در بار? فرزندان یعقوب ، تمام کاستیهای آنان را برشمرد و در این معجزه جاوید چهر? فریبکارانه فرزندان یعقوب را هویدا کرد تا به همه مردم در هم? زمانها نشان دهد که فرزند زادگی پیامبر خدا مصونیت نمیآورد. فرزند بدون واسطه پیامبر نقشه قتل ، سرقت طرح میکند و به راحتی به پیامبر خدا دروغ میگوید.3
و اکنون پس از "20 سال" آیا میتوان فرزند زادگی را دلیل موجّهی برای همسویی با محکومان دادگاه اسلامی دانست و محکومان را در آغوش کشید؟
3. در حوادث پس از رحلت پیامبر(ص) ، خلیفه اول و دوم در سقیفه گرد آمدند و با جمله « شجرة الرسول: درخت پیامبری » خلافت را تصاحب کردند . امیر مومنان (ع) وقتی این جمله را شنید فرمود: به درخت پیامبری احتجاج کردند اما ثمر? آن را تباه کردند.4
اکنون پس از "20سال" آیا میتوان به درخت پر ثمر خمینی احتجاج کرد و میو? «استقلال» را نادیده گرفت و با کسانی که از کشورهای بیگانه برای دخالت در انتخابات مدد میجستند ، همنشین شد؟
و اکنون پس از "20سال" آیا میتوان ثمر? «ولایت فقیه» امام را نادیده گرفت و در روز تنفیذ ، غیبت غیر موجّه داشت؟
4. زید فرزند امام کاظم (ع) با افراد ناباب همنشین شد و برخی گناهان را به بهانه امام زاده بودن بیپروا انجام داد ، امام رضا(ع) به او فرمود : پدرت موسی بن جعفر که تو به آن افتخار میکنی در عبادت چنین و چنان بود و تو چگونه گناه میکنی در حالیکه امام سجاد فرموده است نیکوکار ما دو برابر پاداش و بدکردار ما دو برابر عذاب میشود.5
و اکنون پس "20 سال" آیا میتوان به فرزند زادگی مرحوم حاج احمد خمینی افتخار کرد و به این بهانه «رأی ملت» را نادیده گرفت و در مراسم هفته دولت از همراهی با منتخب ملت سرباز زد و از سایتهای ضد انقلاب مدال شجاعت دریافت کرد؟ آن پدری که تو فرزند اویی پیروی از ولایت را به تو وصیت کرد، چگونه پس از تنفیذ همچنان ساز مخالفت زدی؟ فأین تذهبون؟
5. جعفر فرزند امام هادی(ع) در وهم و خیال امام زاده بودن به جایگاه قائم آل محمد تعرض کرد امّا امام او را کنار زد تا نشان دهد که تنها امام زاده بودن امتیاز نمیآورد6.
و اکنون پس از "20 سال" آیا میتوان به بهانه نواد? امام بودن با کسانی که جوانان این دیار را به کشتن دادند ، خند? مستانه سر داد و در عروسی فرزند فتنه با سران فتنه همنشین شد؟ به راستی کشتگان حوادث سال گذشته آرزوی رفتن به خان? بخت نداشتند؟
و اکنون پس از "20 سال" برای شما شمّهای از رفتارهای آگاهانه این امّت استوار را بازگو میکنم تا شاید مؤثر افتد:
ملت ایران در مکتب خمینی کبیر درس خوانده است همو که تندترین قلم را در کتاب «کشف الاسرار» علیه حکمی زاده و کسروی به کار گرفت تا نشان دهد که فرزند زاهدی مانند «شیخ مهدی حکمی» بودن مصونیت نمیآورد.
مردم عزیز ایران رفتارهای خائنانه دبیر کل حزب توده «کیانوری» ، را از رفتارهای نیای بزرگوارش «شیخ فضل الله نوری» متمایز میکنند و شهید بهشتی (ره) با صلابت تمام در برابر نواد? شیخ فضل الله نوری ایستاد و او را خائن خواند.
ملت هوشیار ما ، خیانتهای بنی صدر را از خدمات پدر ارزشمندش «آیة الله بنی صدر همدانی» متمایز کرد و پدر را محترم و فرزند را خائن دانست.
و اکنون این ملت پس از "20 سال" صحن? زیبایی آفرید ، ملتی که فرزند غدیر است در روزی که نمایندگانی از سراسر ایران برای تجدید عهد با خمینی عزیز گردآمده بودند ، رفتارهای ناشایست شما در یکسال گذشته را مرور کرد و همین مردمی که از سال 75 – اولین سالگرد رحلت امام پس از درگذشت حاج احمد آقا- تا کنون برای شما عاطفه و احساس نثار میکردند، در برابرتان به اعتراض برخاستند تا نشان دهند که پیوند و وابستگی با امام پیوند با تفکر اوست و اگر نواد? خمینی عزیز هم از تفکر او جدا شود از ملت امام دوست فاصله میگیرد. دیروز نمایندگان همه شهرستانها به دیارشان بازگشتند و قص? پاسداری از تفکر خمینی را با افتخار بازگو کردند.
باور کنید که در میان امّتِ امام دوست جایگاهتان را از دست دادهاید.
این امت 14 سال – پس از رحلت حاج احمد آقا خمینی- برای شما شعار دادند و به شما عشق ورزیدند ، به راستی چگونه این جمع وقتی به رفتار شما اعتراض میکنند ، اندک!! میشوند؟؟
جناب آقای سیدحسن ، من نمیگویم جریان فتنه طرفدار ندارد ، اما طرفداران فتنه در حرم امام یافت نمیشوند . کمی درنگ کنید بسیار بعید میدانم امثال «دکتر سروش» در این "20سال" حتا یکبار هم در مراسم رحلت امام حاضر شده باشند، خود دانید.کمی از اطرافیان فاصله گیرید ، خدا رحمت کند پدر بزرگوارتان را وقتی جلسه پنجشنبه ها را محفل برخی افراد دید جلسه را تعطیل کرد ولی متأسفانه شما پس از رحلت ایشان به بهانه جمع دوستان پدر ، جلسه را از سرگرفتید . نمیدانم هنوز جلسه پنجشنبه ها هست یا نه ولی در دلسوزی اعضای جلسه کمی تردید کنید.
و سخن آخر آنکه ملّت هوشیار رفتارها را رصد میکنند و اگر «سید حسن مصطفوی» به تفکر امام بازگردد، بار دیگر «سید حسن خمینی» خواهد شد و کاستیهای یکساله اش را به پای جوانیاش میگذارند.
نیکو شدن به نسبتِ نیکو ، نه نیکُوی است
بوجهل و بولهب همه خویش پیمبرند
پاورقی:
[1] تفسیر قرآن ناطق ، محمدی ریشهری، ص 46.
[2] هود، آیه 46.
[3] یوسف ، آیات 7 – 20.
[4] نهج البلاغه ، خطبه 67.
[5] عیون اخبار الرضا ج 2 ص 232.
[6] بحار الانوار ج 52 ص 42.
انتهای پیام
