" اصلاحات " در گفت‌وگوی تفصیلی با حجت‌‌الاسلام اشکوری:

خبرگزاری فارس: یک استاد دانشگاه با بیان اینکه فتنه 88 اوج مقابله اصلاحات غربی با اصلاحات دینی برای حذف و یا حفظ حاکمیت الهی بود، گفت: در حالی هدف مهم‌ترین مقوم اصلاحات دینی است که فتنه‌گران هدف خود را حذف خداوند از جامعه قرار دادند و بر همین اساس تئوری‌پردازی کردند.

خبرگزاری فارس: یک استاد دانشگاه با بیان اینکه فتنه 88 اوج مقابله اصلاحات غربی با اصلاحات دینی برای حذف و یا حفظ حاکمیت الهی بود، گفت: در حالی هدف مهم‌ترین مقوم اصلاحات دینی است که فتنه‌گران هدف خود را حذف خداوند از جامعه قرار دادند و بر همین اساس تئوری‌پردازی کردند.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، "reform "که پیدایش آن بیشتر به دوران تولد کشور آمریکا برمی‌گردد، در ادبیات علوم سیاسی غرب و توسط نظریه‌پردازان اروپا تجزیه و تحلیل شد؛ از آنجا که اصلاحات راه تمامی انبیای الهی و ائمه اطهار بود مسلمانان نیز اصلاح‌‌طلبی یا عمل صالح را به طور فطری می‌پسندیدند، برهمین اساس غربی‌ها عزم کردند "reform "را در ایران به معنای اصلاحات معرفی کنند تا واژه‌ها سرآغازی برای یک رویارویی باشد. در حالی که غرب جنگ واژه‌ها را در کشورمان به راه انداخته بود که مردم کنجکاوی خاصی روی واژه اصلاحات پیدا کردند؛ بر همین اساس و برای روشنگری بیشتر در خصوص پیدا و پنهان اصلاحات و "reform "در ایران، با حجت‌الاسلام اشکوری از اساتید حوزه و دانشگاه در گرمای 50 درجه شهر قم 2 ساعت به گفت‌وگو نشستیم که حاصل آن از نظرتان می گذرد.

حجت‌الاسلام عبدالمجید اشکوری استاد حوزه و دانشگاه در پاسخ به سؤالی در خصوص تعریف واژه اصلاحات در مفاهیم دینی و غیردینی اظهار داشت: وقتی ما در خصوص واژه‌ها سخن می‌گوییم، بایستی یک مطلب عمده را بیان کنیم که واژه‌ها در نظام‌های فکری مختلف دارای مفاهیم مختلفی می‌شود.
وی با بیان اینکه مفاهیم در نظام‌های فکری یک سیر تاریخی معنا دار دارد، افزود: ممکن است یک واژه در یک سیر تاریخی مفاهیم و معنای مختلفی داشته باشد. برهمین اساس باید گفت واژه‌ها بر اساس سیر تاریخ و نظام‌های فکری مفاهیم مختلفی پیدا می‌کند و واژه یا مفهوم اصلاحات از این قاعده مستثنی نیست.
این کارشناس مسائل دینی در ادامه گفت: در حالی که واژه‌ اصلاحات وارد ادبیات ملت ایران می‌شود که ابتدا باید بررسی کرد که منشأ این واژه از کجا نشئت می‌گیرد. اگر منشأ آن فرهنگ و تمدن غربی است، باید گفت در فرهنگ و تمدن غربی یک سیری برای شکل‌گیری یک نظام فکری وجود دارد و این نظام فکری امروز در غرب حاکم شده است و این نظام فکری مفاهیم متفاوتی تولید کرده که از جمله آن واژه اصلاحات است.

*اصلاحات در پایگاه نظام فکری غرب شکل گرفت

اشکوری با بیان اینکه واژه اصلاحات در غرب معنا و مفهوم خاص خودش را دارد، خاطرنشان کرد: متاسفانه بر اساس مفاهیم برگرفته از غرب واژه اصلاحات در کشور ما در دهه‌های گذشته مطرح و وارد ادبیات سیاسی کشورمان شد؛ در حالی واژه اصلاحات در ایران مطرح شد که اصلاحات در پایگاه نظام فکری غرب و بر اساس سیر تطور و تحول غرب برای صدور به ایران ساخته و پرداخته شده بود.
این استاد حوزه با اشاره به مفهوم اصلاحات دینی، خاطرنشان کرد: اگر ما سراغ ادبیات قرآنی برویم، عمل صالح را در اکثر سوره‌های قرآن مشاهده خواهیم کرد چرا که عمل صالح از واژه‌های کلیدی و محوری مطرح شده در قرآن است و اصلاحات در قرآن به معنای فکر و عمل صالح است.
این استاد دانشگاه فکر صالح مطرح شده در قرآن را به معنای فعل و اندیشه‌ای که بشریت را به اهداف الهی می‌رساند، دانست و گفت: اصلاحات در قرآن و اسلام به این معناست که خلأهای موجود برای رسیدن به اهداف الهی را با عمل صالح و فکر صالح پر کنیم و به هدف نهایی برسیم.

*حرکت تمامی انبیای الهی از آدم تا خاتم (ص) اصلاحی و اصلاح‌طلبانه بود

وی با بیان اینکه تنها هدف در اصلاحات قرآنی و دینی مورد توجه قرار نگرفته است و مسیر رسیدن به هدف نیز مهم است، تصریح کرد: اگر بگوییم که هدف نهایی مسلمانان حاکمیت الهی در روی کره زمین است، نمی‌توانیم مسیر صراط مستقیم را برای رسیدن به این هدف نادیده بگیریم. بنابراین هر فکر و اندیشه‌ای که اصلاح‌طلبان واقعی را به سمت هدف نهایی می‌کشاند و یا یک خلأیی از خلأهای موجود در راه هدف نهایی را پر می‌کند در قرآن به حرکت اصلاحی تعریف شده است.
این استاد دانشگاه حرکت تمامی انبیای الهی از آدم تا خاتم (ص) را اصلاحی و اصلاح‌طلبانه دانست و با بیان اینکه انبیای‌ الهی همراه با ائمه اطهار یک هدف اصلاحی را در یک مسیر اصلاح‌طلبانه و با اعمال صالحانه برای رسیدن به اهداف نهایی دنبال می‌کردند، گفت: انقلاب اسلامی یک حرکت اصلاح‌طلبانه دینی منطبق بر حرکت انبیای‌ الهی بود که توسط افرادی صالح و در مسیری درست انجام شد.
اشکوری اصلاحات دینی را یک صفت کمالی توصیف کرد و افزود: در اسلام بشریت در هر نقطه‌ای که قرار دارند، بدون تردید مرحله بالاتری برای رسیدن به کمال وجود دارد و حرکت کردن متداوم برای کمال بیشتر به معنای صفت کمالی اصلاحات دینی نامیده شده است. نمی‌توان حدی را برای کمال تعریف کرد و گفت که دیگر اصلاحاتی نباید صورت بگیرد بلکه اسلام معتقد است که برای رسیدن به کمال باید مداوم اصلاحات را در دستور کار قرار داد.
وی با بیان اینکه رفرم در غرب به معنای اصلاح ساختارهای قدرت و حاکمیت است، در پاسخ به سؤالی در خصوص تفاوت اصلاحات غربی و اصلاحات دینی بیان داشت: من هیچ علاقه‌ای ندارم که اصلاحات دینی مندرج در قرآن و احکام اسلام را با آنچه در غرب به اسم اصلاحات می‌شناسند و از آن سخن می‌گویند، تطبیق دهم. چرا که معتقدم غرب برای نظام فکری خود واژه‌هایی را تولید کرده است اما مسلمانان واژه اصلاحات و یا عمل صالح را تولید نکردند بلکه برای رسیدن به اهداف نهایی به دستور قرآن عمل کرده راه اصلاحات را پیش می‌گیرند.
این استاد دانشگاه امر به معروف و نهی از منکر را از مشخصه‌های اصلاحات دینی دانست و در پاسخ به سؤالی در خصوص اصطکاک اصلاحات دینی در ایران و اصلاحات مرسوم در غرب گفت: آنچه در غرب اتفاق می‌افتد هیچ شباهتی به حرکت در مسیر حاکمیت الهی ندارد و اگر بخواهیم این مسئله را بررسی کنیم، باید بگویم لیبرالیزم به عنوان فرهنگ شیطان به معنای مفسدات غربی و نهضت بیداری اسلام بر اساس خدا محوری امروز هر دو به اسم اصلاحات با یکدیگر در اسلام و غرب اصطکاک پیدا کرده‌اند.

*لیبرالیزم شاکله مفسدات غربی و اندیشه شیطان برای اداره دنیاست

اشکوری معتقد است که اگر روزی شیطان اداره دنیا را داشته باشد هیچ راهی جز تجزیه اندیشه لیبرالیزم برای اداره دنیا نخواهد داشت؛ چرا که لیبرالیزم اصالت تفکر و مبانی ایدئولوژیک شیطان برای راهبری انسان در مواجهه با خداوند است.
وی با بیان اینکه اصلاحات علاوه بر هدف نهایی، مقومات مشخصی دارد در بیان چرایی این گفته خود تأکید کرد: اگر ما مقومات اصلاحات دینی را بشناسیم می‌توانیم تشخیص دهیم که در کجا اصلاحات دینی با اصلاحات ضد دینی درگیر خواهد شد.
این استاد حوزه هدف را اولین مقومات اصلاحات دینی توصیف کرد و افزود: ما معتقدیم که یک نظام فکری یک هدفی را تعیین می‌کند و می‌گوید که انسان‌ها هر چقدر به این هدف نزدیک‌تر می‌شوند عمل صالح انجام می‌دهند و حرکت خود را اصلاح‌طلبانه‌تر می‌کنند.
اشکوری با طرح این سؤال که آیا هر هدفی مصلحانه است یا نه، گفت: نمی‌توان پذیرفت که هر هدفی مصلحانه و برای رسیدن به هدف صالح و اصلح است چرا که هدف صالح موضوع کلان فلسفه دین و سیاست است و ما باید اهداف را بررسی کنیم و هدف مصلحانه و اصلح را انتخاب کنیم تا به جای اصلاحات در مسیر مفسدات قدم برنداریم.
وی مسیر را دومین مقومات اصلاحات دینی دانست و افزود: تنها برای اصلاحات دینی هدف مصلحانه کافی نیست چرا که باید دو نکته در مسیرهای رسیدن به هدف مصلحانه مورد بررسی قرار گیرد. نکته اول اینکه مسیر باید منطبق با هدف مصلحانه باشد و دوم اینکه خود مسیر باید مصلحانه و اصلاح‌کننده باشد.
این پژوهشگر مسائل فرهنگی با بیان اینکه رفتار مصلحانه مقوم سوم اصلاحات دینی است، یادآور شد: رفتار مصلحانه یعنی فعلی که متناسب با مسیر و هدف باشد؛ رفتار مصلحانه در ادبیات دینی به معنای حسن فعلی است.
اشکوری با بیان اینکه حرکت مصلحانه نیازمند حسن فعلی یا رفتار مصلحانه است، خاطرنشان کرد: فاعل یا فرد اصلاح‌طلب مقوم چهارم اصلاحات دینی است و در ادبیات قرآنی به نام حسن فاعلی از آن یاد شده است. باید توجه شود که فرد اصلاح‌طلب چه کسی است و آیا خود او معنا و مفهوم اصلاحات را می‌داند یا خیر؟
این استاد دانشگاه جامعه را پنجمین مقوم اصلاحات دینی دانست و اظهار داشت: در اصلاحات دینی باید توجه کرد که جامعه‌ای که در حال حرکت به اصلاحات دینی است، چه مشخصه‌هایی دارد. البته منظور از جامعه شامل خانواده و یک اجتماع بزرگ و یک ملت اصلاح‌طلب می‌شود.

*هدف،مسیر، رفتار، فاعل و جامعه پنج مقوم اصلاحات دینی است

وی بعد از اینکه هدف، مسیر، رفتار، فاعل و جامعه را به عنوان پنج مقوم اصلاحات دینی عنوان کرد، ‌گفت: دو ایدئولوژی شیطانی و الهی وجود دارد که هر دو اصلاحاتی را مدنظر دارد و این در حالی است که در ایدئولوژی شیطانی بر اساس یک نظام فکری اصلاحات و ضد اصلاحات تعریف شده است و در مقابل در ایدئولوژی خدامحوری اصلاحاتی برای رسیدن به حاکمیت الهی به عنوان ایدئولوژی قرآن مطرح است و این دو ایدئولوژی به عنوان ایدئولوژی‌های اصلاح‌طلبانه در جهان امروز در مقابل یکدیگر قرار گرفته و اصطکاک پیدا کرده است.
اشکوری با بیان اینکه ابزار ایدئولوژی شیطانی برای مواجهه با اصلاحات دینی اصلاح اصول، موازین و احکام الهی به سوی مفسدات شیطانی است، ادامه داد: اصلاح طلب واقعی باید مراقب باشد تا مفسدات غربی به اسم اصلاحات وارد ادبیات کشورمان نشود. آنچه که امروز در غرب در حال رخ دادن است، گرچه از سوی تئوریسین‌های آنها اصلاحات نام گرفته اما قرآن چنین نظری نداشته و به اصلاحات غیردینی و ضد دینی، فساد گفته شده است.
این فعال سیاسی با بیان اینکه تعبیر جنگ اصلاحات بین غرب و اسلام صحیح نبوده و واقعیت جنگ فساد و اصلاح بین مفسدان و اصلاح طلبان است، تصریح کرد: بدترین اتفاق ممکن در رویارویی فساد و اصلاح آن چیزی است که در دهه 70 در انقلاب اسلامی رخ داد و مفسدان برچسب اصلاحات را به خود زده و ادعای اصلاح‌طلبی دینی را مطرح کردند و در پاسخ به اصلاح‌طلبان واقعی آنها را متحجران مفسد نامیدند.

*برچسپ اصلاح روی فساد مهمترین مؤلفه جنگ نرم در دهه 70 بود

اشکوری برچسب‌زنی را از جمله مؤلفه‌های جنگ نرم دانست و گفت: جنگ نرم واقعی زمان رخ می‌دهد که جریانی بخواهد برچسب فساد را روی اصلاحات دینی که توسط انبیای الهی انجام شده بود، بزند و در مقابل به اسم اصلاحات دینی افساد شیطانی را به جامعه تحمیل کند.
وی با اشاره به این آیه قرآن که می‌فرماید؛ «وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لاَتُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ» افزود: قرآن نوید داده بود که منافقان فساد خواهند کرد و در پاسخ به اعتراضات خود را اصلاح‌طلب معرفی خواهند کرد و این آیه قرآن به اهمیت دقت و تأمل روی واژه اصلاحات دینی می‌افزاید.

اصولگرای واقعی،‌ اصلاح‌طلب و اصلاح‌طلبان واقعی اصولگرایان هستند

این استاد دانشگاه با بیان اینکه اصولگرای واقعی،‌اصلاح طلب دینی بوده و اصلاح‌طلبان واقعی اصولگرایان هستند، اضافه کرد: اصولگرای واقعی کسی است که حرکت اصلاح طلبانه در راه رسیدن به هدف نهایی را دنبال کند و اصلاح‌طلب واقعی کسی است که اصلاح برای حفظ و تقویت اصول را در دستور کار خود قرار داده باشد و در حقیقت تعاریف اصلاح‌طلبی و اصولگرایی هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند بلکه اصلاح طلبی و اصولگرایی دو واژه متمم و کامل‌کننده یکدیگر هستند.
اشکوری در پاسخ به این سؤال که آیا مطرح شدن مفهوم دموکراسی در راستای مفسدات غربی علیه اصلاحات دینی بوده است یا نه، گفت: نظام فکری غرب واژه دموکراسی را تولید کرده است تا به اهداف نهایی خود برسد و به نظر من واژه‌هایی چون دموکراسی تعریف شده در غرب متناسب با نظام فکری جامعه ما نیست.
وی با بیان اینکه مردم سالاری دینی نقطه مقابل اصلاحات دینی در مواجهه با مفسدات غربی است، خاطرنشان کرد: مردم سالاری دینی به این معنا است که کلیه انسان‌ها به عنوان امر واجب ناظر بر خود، بر دیگری و بر حکومت هستند و متقابلاً حکومت ناظر بر امور است تا هیچ رفتاری خلاف مصلحت بشری در جامعه صورت نگیرد اما در دموکراسی غربی مصلحت بشری در نظر گرفته نشده است و تنها نظر اکثریت حتی اگر خلاف مصالح بشری باشد، مورد اهمیت است.

*دموکراسی غربی، عقل را ابزاری برای نفس می‌داند

این استاد حوزه گفت: در دموکراسی غربی اینگونه تعریف شده است که انسان‌ها به دنبال لذت‌های جنسی بروند و عقل را ابزاری برای خواهندگی بشر به کار بگیرد نه فراتر از خواهندگی بشر؛ اما در مردم سالاری دینی خود لذت جنسی از طریق عقل سنجیده می‌شود و خود عقل ملاک انجام دادن یا ندادن فعل می‌شود.
اشکوری با طرح این سؤال که مدعیان دموکراسی باید پاسخ دهند که در غرب عقل آزاد است یا نفس، گفت: در دموکراسی غرب، نفس آزاد است و عقل محدود. بر همین اساس معتقدم که واژه دموکراسی واژه اصلاح‌طلبانه دینی نیست بلکه ابزاری برای رسیدن به مفسدات غربی در راستای اهداف نهایی ایدئولوژی شیطان است.

* رای 22 میلیونی به اصلاحات دینی بود نه به محمد خاتمی

وی در پاسخ به این سؤال که آیا بیش از 22 میلیون ایرانی به اصلاح‌طلبان رأی دادند یا به اصلاحات، گفت: آنچه به اسم اصلاحات دینی در ذهن مردم ایران نقش بسته بود، در رأی به آقای خاتمی متجلی شد. اما باید گفت که جریان مدعی اصلاحات به دروغ خود را اصلاح‌طلب نامید و روی نظریه‌های غربی و مفسدات خود برچسب اصلاحات را زد و مردم مسلمان که اصلاحات را هدف کلان انقلاب، رشد عدالت‌ورزی و افزایش دین‌گرایی می‌دانستند، به این واژه زیبا رأی دادند.
این استاد دانشگاه معتقد است که جریان مدعی اصلاحات در ابتدای انقلاب اسلامی برای تحقق اهداف خود به طور عریان وارد صحنه شدند و شکست سنگینی خوردند که نمونه آن شکست جبهه ملی و نهضت آزادی بود.

*جبهه ملی‌ و نهضت آزادی منظورشان از اصلاحات را صریح گفتند

اشکوری با بیان اینکه جبهه ملی و نهضت آزادی با صراحت مواضع خود را اعلام کردند و از سوی مردم ایران طرد شدند، گفت: طرد جبهه ملی و نهضت آزادی از سوی مردم برای جریان موسوم به اصلاحات تجربه بزرگی شد و این جریان مجبور به تغییر تاکتیک در مقابل ملت شد. به طوری که حتی تئوری‌پردازهای این جریان گام به گام و به صورت محتاط حرکت کرده‌اند تا از نگاه مردم در امان باشند.
وی با بیان اینکه عبدالکریم سروش به عنوان یکی از تئوریسین‌های جریان موسوم به اصلاحات اخیراً به خاطر اظهارات صریح در خصوص وحی، خداوند و قرآن بیشترین تنفر را نزد مردم یافته است، تاکید کرد: برچسبی که در دهه 70 روی مفسدات زده بودند، به مرور زمان برای مردم عیان شد و مردم متوجه شدند که پشت جریان مدعی اصلاحات چه تئوری‌هایی پنهان شده است.
این مدرس حوزه و دانشگاه با بیان اینکه متاسفانه تاکنون پشت پرده جریان موسوم به اصلاحات افشا نشده است، از اهالی رسانه که یک روحانی و مبلغ را جزئی از آن می‌دانست،‌ خواست تا در خصوص تئوری‌های وارداتی غرب که قرار است به اسم اصلاحات مطرح شود،‌ افشاگری کنند.
اشکوری با بیان اینکه در جریان امروز موسوم به اصلاحات طیف‌های متفاوتی وجود دارند، گفت: جریانی که امروز خود را اصلاح‌طلب معرفی می‌کند جریان مقابل با اصلاح‌طلبان دینی است اما باید گفت که غرب اجازه نمی‌دهد اتحاد جریان موسوم به اصلاحات در ایران دچار خدشه شود و بر همین اساس است که هیچ گاه آقای کروبی در خصوص مواضع مشخص سروش موضع‌گیری نمی‌کند و در پاسخ به سؤالات متعدد بدون اینکه اشاره کند که کدام نظر سروش را قبول ندارد تنها به این جمله اکتفا می‌کند که انتقاداتی را به سروش دارم.

*سکوت برخی از اعضای مجمع در مقابل شبهه‌افکنی‌ها از اصول اصلاح‌طلبی آنهاست

وی با بیان اینکه برخی از اعضای مجمع روحانیون مفاهیم و تئوری‌های مدعیان اصلاحات را قبول ندارند اما هیچ گاه موضع‌گیری صریحی نمی‌کنند، افزود: اسنادی موجود است که برخی از اعضای مجمع روحانیون شبهاتی را علیه اسلام و احکام قرآنی وارد می‌کنند که دیگر اعضای مجمع روحانیون آن را قبول ندارند اما آنچه مورد سؤال است، این است که چرا با وجود رؤیت شبهه‌افکنی دیگر اعضای مجمع روحانیون سکوت را به موضع‌گیری ترجیح می‌دهند.
اشکوری در پاسخ به این سؤال که آیا شما شبهه مستندی از سوی اعضای مجمع روحانیون مبارز برای ارائه دارید یا نه،‌گفت: به طور مثال آقای اسدالله بیات زنجانی در تاریخ 8/ 6/ 1388 طی مصاحبه‌ای در پاسخ به این سؤال خبرنگار روزنامه اعتماد که آیا حاکمیت سیاسی پیامبر و امیرالمومنین (ع) نیازمند بیعت مردم بوده است یا نه، می‌گوید بله، اگر امیرالمومنین علی (ع) منصوب حکومت بود، چرا گفت اگر مردم نمی‌آمدند من هم نمی‌آمدم. اگر خلافت ولایت و ولایت سیاسی امری الهی و فوق بشری بود مگر دست حضرت علی (ع) بود که قبول نکند، پس امامت امیرالمومنین منصوب است. اما حاکمیت سیاسی پیامبر وامیرالمومنین دقیقاً بیعت مردم را می‌خواهد.
این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه بیات زنجانی تعریف حاکمیت سیاسی امیرالمومنین را آغشته به دموکراسی غربی کرده و به جامعه ارائه می‌کند‌،‌خاطرنشان کرد: اسدالله بیات فراموش کرده است که مردم هنگام حضور در مقابل درِ خانه حضرت علی (ع) ایشان را برای امامت دعوت نکردند. بلکه به عنوان خلیفه چهارم می‌خواستند و بر همین اساس خلافت‌ را از امیرالمومنین می‌توانستند بگیرند و باید توجه کرد که امامت به مردم مربوط نمی‌شود که به کسی بدهد یا از کسی آن را بگیرد.
وی با بیان اینکه یقین دارم که شبهات بیات زنجانی مورد توافق همه اعضای مجمع روحانیون نیست، من بعید می‌دانم که امروز آقای کروبی نظرات افرادی چون بیات زنجانی را قبول داشته باشد. اما متاسفانه ایشان حاضر نیست در مقابل شبهه‌افکنی هم‌پیمانانش موضع‌گیری کند و این بسیار بد و غیرقابل پذیرش است.

* مواجهه سروش با جوادی آملی نمونه‌ای از رویارویی اصلاحات و مفسدات غربی است

اشکوری با بیان اینکه امروز افرادی چون سروش با آیت‌الله جوادی آملی و مصباح یزدی درگیر اصلاحات دینی و مفسدات غربی هستند، گفت: برای اینکه به جامعه بگوییم آقای جوادی آملی در اصلاح‌طلبی واقعی صادق است یا آقای سروش، باید به توصیه‌های امیرالمومنین در خصوص شناخت اصلاح‌طلب واقعی توجه کنیم؛ امیرالمومنین می‌فرمایند؛ اصلاح‌طلب دروغگو دچار خودبزرگ‌بینی شده در پاسخ به دعوت الهی برای حرکت در مسیر اصلاحات دینی می‌گویند شما دچار تحجر شده‌اید و در دامن سنت گرفتارید. در حالی که تئوریسین‌های مفسدات غربی زمانی که از سنت سخن می‌گویند در دل این واژه عقب افتادگی،تحجر و عدم فهم زمانه را مطرح می‌کنند و به اسم فهم درست از زمان مدرنیته را که خاستگاه غرب برای مقابله با اصلاحات دینی است مطرح می‌کنند.
وی با بیان اینکه هواپرستی و بدعت‌گذاری از مشخصه‌های مدعیان اصلاحات است، گفت: 18 تیر سال ?? نمونه بارزی از هواپرستی جریان موسوم به اصلاحات بود و این واقعه رویارویی واقعه اصلاحات و مفسدات در خیابان‌های تهران بود.
این کارشناس مسائل سیاسی در خصوص اینکه چگونه باید مفسدات را از اصلاح‌طلب‌ها تفکیک کنیم، گفت: منابع کافی برای شناخت اصلاح‌طلب واقعی در جامعه وجود دارد اما متاسفانه کافی نبودن و بهتر بگویم و کم بودن رسانه در کشور اجازه روشنگری واقعی از پشت پرده جریان موسوم به اصلاحات و اثبات اصلاحات واقعی را نمی‌دهد. منظورم از رسانه شامل هر کسی که بتواند سخن بگوید و مبلغ باشد،‌ می‌شود و در حقیقت هر کس که بتواند انتقال‌دهنده پیام باشد یک رسانه است.
وی با بیان اینکه عبدالکریم سروش به عنوان یکی از تئوریسین‌های جریان موسوم به اصلاحات اخیراً به خاطر اظهارات صریح در خصوص وحی، خداوند و قرآن بیشترین تنفر را نزد مردم یافته است، تاکید کرد: برچسبی که در دهه 70 روی مفسدات زده بودند، به مرور زمان برای مردم عیان شد و مردم متوجه شدند که پشت جریان مدعی اصلاحات چه تئوری‌هایی پنهان شده است.
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به فتنه پس از انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم اشاره کرد و گفت: جریان موسوم به اصلاحات زمانی که اهداف خود را از تمامی راه‌ها دنبال کرد و نتیجه نگرفت باز هم روش خود را برای مقابله با حرکت اصلاح‌طلبانه انقلاب اسلامی تغییر داد.
اشکوری تعصب، لجاجت، تکبر، هواپرستی و بدعت‌گذاری را از جمله علل حوادث پس از انتخابات دانست و گفت: نمی‌توان از نقش تئوری‌پردازی‌های تئوریسین‌های مفسدات غربی در کشور که خود را اصلاح‌طلب معرفی می‌کردند در فتنه اخیر چشم‌پوشی کرد و به نظر من سهم افرادی چون حجاریان و سروش در فتنه اخیر با کمتر کسانی قابل قیاس است.
وی در ادامه با بیان اینکه علامه محمد تقی جعفری می‌گوید اکثر تئوریسین‌ها و فیلسوفان غربی برای اینکه زشت‌ترین حرکات را زیبا جلوه دهند، فلسفه‌بافی می‌کنند، گفت: در حوادث اخیر تئوریسین‌های جریان موسوم به اصلاحات زشت‌ترین حرکات موجود را به زیباترین حرکات تعبیر کرده و برای این کار فلسفه‌بافی کردند.
این استاد دانشگاه افزود: برخی از فلسفه‌بافی‌های مدعیان اصلاحات در حوادث بعد از انتخابات ریاست جمهوری به حدی زشت و شنیع بود که انسان از گفتن آن شرم دارد.

*مدعیان اصلاحات خواستند خدا را حذف کنند تا همجنس‌بازی دیگر زشت نباشد

این کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه هیچ عملی به زشتی این نیست که انسان بخواهد خدا را از جامعه حذف کند، گفت: در حوادث اخیر تئوریسین‌های موسوم به اصلاحات آخرین کار ممکن را برای مقابله با خداوند انجام دادند تا دیگر هیچ عملی زشت نباشد. آنها علیه حکومت الهی قیام کردند تا حکومت اسلامی را سرنگون کنند تا دیگر همجنس‌بازی که بسیار کمتر از مقابله با حکومت الهی است، شنیع نباشد.
اشکوری افزود: ایدوئولوگ‌های موسوم به اصلاحات که فتنه اخیر را سامان دادند، تلاش کردند تا به جامعه بفهمانند که قیام علیه احکام الهی زیبا و باارزش است و به بخشی از جامعه گفتند که قیام علیه احکام خداوند حق انسان است تا شورش و اغتشاش در خیابان‌ها نه تنها شنیع و زشت نباشد بلکه برای اغتشاشگران امری با ارزش و زیبا باشد.

* فتنه 88 اوج مقابله اصلاحات غربی با اصلاحات دینی برای حذف حاکمیت الهی و حفظ حاکمیت غیرالهی بود

وی با بیان اینکه فتنه 88 اوج مقابله اصلاحات غربی با اصلاحات دینی برای حذف حاکمیت الهی و حفظ حاکمیت غیرالهی بود، تصریح کرد: در حالی هدف مهم‌ترین مقوم اصلاحات دینی است که فتنه‌گران هدف خود را حذف خداوند از جامعه قرار دارند و بر همین اساس تئوری‌پردازی کردند که به نظر من مدعیان اصلاحات هیچ گاه قبل از انتخابات هدف خود را به جامعه نگفته بودند اما برکت انتخابات هدف آنها را برای مردم مشخص کرد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه موسوی و کروبی نمادی از جریان موسوم به اصلاحات برای مقابله با اصلاحات دینی بودند، گفت: آنچه غیرقابل پذیرش است عدم موضع‌گیری آقای موسوی و کروبی در مقابل مدعیان حذف خداوند در جامعه اسلامی بود. آنها برای منافع خود و رسیدن به قدرت حاضر شدند هر عملی را بپذیرند و با هر فردی که هر گرایشی دارد، متحد شوند.
اشکوری با بیان اینکه قطب‌نمای انسان مؤمن برای حرکت در مسیر اصلاحات دینی و سلاح مقابله با مفسدات غربی مدعی اصلاحات بصیرت است، گفت: دنیای امروز دنیای پیچیدگی‌ها است و هر چقدر زمان بیشتر به جلو می‌رود، پیچیدگی‌ها بیشتر می‌شود لذا بصیرت یعنی فهم این پیچیدگی‌ها و رفتاری متناسب با پیچیدگی‌ها برای حرکت در مسیر درست.
وی در پایان با بیان اینکه روشنگری در پیچیدگی‌های جهان امروز ضروری است، گفت: باید به مردم گفت که دشمن برای بدترین و زشت‌ترین مفاسد فلسفه‌بافی می‌کند تا مردم در پیچیدگی‌ها، بصیرت لازم برای شناخت مسیر درست از مسیر غلط را داشته باشند.

گفت‌وگو از مهدی مشکینی
انتهای پیام/ر

و عباد الرحمن الذین یمشون على الأرض هونا
و إذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما.و الذین یبیتون لربهم سجدا و قیاما.و الذین یقولون ربنا اصرف عنا عذاب جهنم إن عذابها کان غراما.ساءت مستقرا و مقاما.إذا أنفقوا لم یسرفوا و لم یقتروا و کان بین ذلک قواما...و الذین لا یشهدون الزور و إذا مروا باللغو مروا کراما (1) .
آیات فوق از سوره فرقان است. خداوند در این آیات صفت مؤمنان گزیده را شمرده است. ... همه نشانه‏هایى را که براى بندگان کامل پروردگار «عباد الرحمن» معین شده در على بن الحسین (ع) آشکار است. او در چنان دوره تاریک براى جویندگان انسانیت به حقیقت چراغى روشن بود. با رفتار و گفتار خود سیرت فراموش شده جد و پدر و خاندان رسالت را زنده کرد و مردمى که سالها با عصر نبوت فاصله داشتند نمونه تربیت اسلامى را به چشم خود دیدند. پرستش خدا، نرم خوئى، محاسبه نفس تا حد ریاضت، خود شکنى براى حق، دستگیرى مستمندان، بخشش، پرهیزگارى و...
جاحظ در رساله‏اى که در فضائل بنى هاشم نوشته در باره او گفته است:
اما على بن الحسین (ع)، در باره او خارجى را چون شیعه و شیعه را چون معتزلى ومعتزلى را چون عامى و عامى را چون خاص دیدم و کسى را ندیدم که در فضیلت او شک داشته باشد و یا در مقدم بودن او سخنى گوید (2)
او نه تنها با خویشان، دوستان، آشنایان، بزرگوارانه رفتار مى‏کرد، بلکه مهربانى وى بدان درجه بود که بر دشمنان درمانده نیز شفقت داشت، و بر جانوران سایه مرحمت مى‏افکند.
طبرى نوشته است چون خبر مرگ یزید به حصین بن نمیر رسید، به شام بازگشت. سر راه خود خسته و کوفته و نگران به مدینه آمد. اسب او ناتوان و سوار از اسب ناتوان‏تر. در مدینه على بن الحسین (ع) از او پذیرائى کرد (3)
مجلسى از سید بن طاوس و او به اسناد خود از امام صادق (ع) آورده است که چون ماه رمضان مى‏رسید على بن الحسین (ع) خطاهاى غلامان و کنیزان خود را می نوشت که فلان غلام یا فلان کنیز چنین کرده است. در آخرین شب ماه رمضان آنان را فراهم مى‏آورد و گناهان آنان را برایشان مى‏خواند که تو چنین کردى و من تو را تأدیب نکردم و آنان مى‏گفتند درست است. سپس خود در میان آنان مى‏ایستاد و مى‏گفت بانگ خود را بلند کنید و بگوئید: على بن الحسین (ع) ! چنانکه تو گناهان ما را نوشته‏اى پروردگار تو گناهان تو را نوشته است. و او را کتابى است که به حق سخن می گوید. گناهى خرد یا کلان نکرده‏اى که نوشته نشده باشد. چنانکه گناهان ما بر تو آشکارست، هر گناه که تو کرده‏اى بر پروردگارت آشکار است، چنانکه از پروردگار خود امید بخشش دارى ما را ببخش و از خطاى ما در گذر. و چنانکه دوست دارى خدا تو را عفو کند از ما عفو کن تا عفو و رحمت او را در باره خود ببینى!
على بن الحسین (ع) ! خوارى خود را در پیشگاه پروردگارت به یاد آر! پروردگارى که به اندازه خردلى ستم نمیکند.
على بن الحسین (ع) ! ببخش! و در گذر تا خدا تو را به بخشد و از تو در گذرد، چرا که او مى‏گوید:
و لیعفوا و لیصفحوا ألا تحبون أن یغفر الله لکم (4) این چنین مى‏گفت ومى‏گریست و نوحه می کرد و آنان گفته او را تکرار می کردند. سپس مى‏گفت پروردگارا ما را فرموده‏اى بر کسى که بر ما ستم کرده است ببخشیم. ما چنین کردیم و تو از ما بدین کار سزاوارترى. فرموده‏اى خواهنده را از در خانه خود نرانیم. ما خواهنده و گدا به در خانه تو آمده‏ایم و بر آستانه تو ایستاده‏ایم و ملازم درگاه تو شده‏ایم و عطاى ترا مى‏خواهیم. بر ما منت گذار و محروممان مساز که تو بدین کار از ما سزاوارترى. خدایا مرا در زمره آنان در آور که بدانها انعام فرموده‏اى.
سپس به کنیزان و غلامان خود مى‏گفت "من از شما گذشتم. آیا شما هم از رفتار بدى که با شما کرده‏ام در می گذرید؟ من مالک بد کردار و پست ستمکارى هستم که مالک من بخشنده و نیکوکار و منعم است." آنان مى‏گفتند "آقاى ما تو به ما بد نکرده‏اى و ما از تو گذشتیم." می گفت "بگویید خدایا چنانکه على بن الحسین (ع) از ما گذشت از او در گذر و چنانکه ما را آزاد کرد از آتش دوزخ آزادش کن."
ـ مى‏گفتند آمین!
ـ بروید. من از شما گذشتم و به امید بخشش و آزادى شما را در راه خدا آزاد کردم و چون روز عید مى‏شد بدانها پاداش گران مى‏بخشید.
در پایان هر رمضان دست کم بیست تن برده و یا کنیز را که خریده بود در راه خدا آزاد می کرد. چنانکه خادمى را بیش از یک سال نزد خود نگاه نمی داشت و گاه در نیمه سال او را آزاد مى‏ساخت. (5)
«مجلسى» به سند خود آورده است که: على بن الحسین (ع) روزى یکى از بندگان خود را تازیانه زد، سپس بخانه رفت و تازیانه را آورد و خود را برهنه کرد و خادم را گفت "بزن على بن الحسین (ع) را." خادم نپذیرفت و او وی را پنجاه دینار بخشید. (6)
روزى گروهى در مجلس او نشسته بودند، از درون خانه بانگ شیونى شنیده شد. امام بدرون رفت بازگشت و آرام بر جاى خود نشست حاضران پرسیدند: مصیبتى بود؟
ـ آرى! بدو تسلیت دادند و از شکیبائى او به شگفت درماندند.
امام گفت: ـ ما اهل بیت، خدا را در آنچه دوست می داریم اطاعت میکنیم و در آنچه ناخوش می داریم سپاس می گوئیم (7) .
چنانکه نوشتیم در آن سالها چند تن از بزرگان تابعین به فقاهت و زهد مشهور بودند و در مدینه مى‏زیستند چون: ابن شهاب (9) سعید بن مسیب (10) ابو حازم (11) همه اینان فضیلت و بزرگوارى على بن الحسین (ع) را به مردم گوشزد می کردند. سعید بن مسیب میگفت: على بن الحسین (ع) سید العابدین است (12) «زهرى» مى‏گفت هیچ هاشمى را فاضل‏تر از على بن الحسین (ع) ندیدم (13) از عبد العزیز بن خازم نیز همین اعتراف را نقل کرده‏اند (14) روزى در مجلس عمر بن عبد العزیز، که در آن سالها حکومت مدینه را به عهده داشت حاضر بود. چون برخاست و از مجلس بیرون رفت عمر از حاضران پرسید:
ـ شریف‏ترین مردم کیست؟
حاضران گفتند: تو هستى!
ـ نه چنین است. شریف‏ترین مردم کسى است که هم اکنون از نزد من بیرون رفت. همه مردم دوست دارند بدو پیوسته باشند و او دوست ندارد به کسى پیوسته باشد (15)
این سخنان کسانى است که تنها فضیلت ظاهرى او را مى‏دیدند، و از درک عظمت معنوى وى و شناسائى مقام ولایت او محروم بودند. ساده‏تر این که اینان که او رااین چنین ستوده‏اند، على بن الحسین (ع) را امام نمی دانستند، و مى‏بینیم که تا چه حد برابر ملکات نفسانى او خاضع بوده‏اند.
على بن الحسین (ع) کنیزکى را آزاد کرد سپس او را به زنى گرفت. عبد الملک پسر مروان از ماجرا آگاه شد و این کار را براى وى نقصى دانست. بدو نامه نوشت که چرا چنین کردى؟ او به وى پاسخ داد:
«خداوند هر پستى را با اسلام بالا برده است. و هر نقصى را با آن کامل ساخته و هر لئیم را با اسلام کریم ساخته. رسول خدا کنیز و زن بنده خود را به زنى گرفت.»
 
عبد الملک چون این نامه را خواند گفت:
آنچه براى دیگران موجب کاهش منزلت است براى على بن الحسین (ع) سبب رفعت است. (16)
روزى یکى از بندگان خود را براى کارى خواست و او پاسخ نداد و بار دوم و سوم نیز، سرانجام از او پرسید:
ـ پسرم آواز مرا نشنیدى؟
ـ چرا.
ـ چرا پاسخ مرا ندادى؟
ـ چون از تو نمى‏ترسم.
ـ سپاس خدا را که بنده من از من نمى‏ترسد (17)
از او پرسیدند چرا ناشناس با مردم سفر می کنى؟ گفت:
خوش ندارم به خاطر پیوند با رسول خدا چیزى بگیرم که نتوانم مانند آنرا بدهم (18)
و روزى بر گروهى از جذامیان گذشت. بدو گفتند:
ـ بنشین و با ما نهار بخور. گفت:
ـ اگر روزه نبودم با شما مى‏نشستم. چون به خانه رفت سفارش طعامى براى‏آنان داد و چون آماده شد براى ایشان فرستاد و خود نزدشان رفت و با آنان طعام خورد (19)
چون میخواست به مستمندى صدقه دهد نخست او را مى‏بوسید، سپس آنچه همراه داشت بدو میداد (20)
نافع بن جبیر او را گفت:
تو سید مردمى و نزد این بنده ـ زید بن اسلم ـ می روى و با او مى‏نشینى؟
گفت: ـ علم هر جا باشد باید آنرا دنبال کرد (21)
در روایت مجلسى از مناقب است که: ـ من نزد کسى مى‏نشینم که همنشینى او براى دین من سود داشته باشد (22)
و چون او براى خدا و طلب خشنودى خدا با بندگان خدا چنین رفتار می کرد، خدا حشمت و بزرگى او را در دیده و دل مردم مى‏افزود.
او را گفتند تو از نیکوکارترین مردمى. ندیدیم با مادرت هم خوراک شوى. گفت می ترسم دست من به لقمه‏اى دراز شود که او چشم بدان دارد و مرا عاق کند (23)
او براى خدا و تحصیل رضاى پروردگار، با آفریدگان خدا، این چنین با فروتنى رفتار می کرد، و خدا حرمت و حشمت او را در دیده بندگان خود مى‏افزود. دشمنان وى ـ اگر دشمنى داشته است ـ مى‏خواستند قدر او پنهان ماند و مردم او را نشناسند، اما برغم آنان شهرت وى بیشتر مى‏گشت، که خورشید را به گل نمی توان اندود و مشک را هر چند در ظرفى بسته نگاهدارند، بوى خوش آن دماغ‏ها را معطر خواهد کرد.»

پى‏نوشت‏ها:
1.بندگان رحمان که در زمین آرام راه مى‏روند. و چون نادانان با آنان نابخردانه سخن گویند به نیکوئى بدانها پاسخ دهند. و آنانکه شب را بر پاى و در سجده به سر مى‏برند. و آنانکه می گویند پروردگارا عذاب دوزخ را از ما بگردان! که عذاب دوزخ پایان نیافتنى است، و بد آرامگاه و بد جاى اقامتى است. و آنانکه چون انفاق میکنند، نه اسراف میکنند و نه بر خود تنگ میگیرند و میانه را مى‏گزینند، و آنانکه بدروغ گواهى نمیدهند و چون ناپسندى ببینند بزرگوارانه از آن مى‏گذرند. (الفرقان: 63ـ 73) .
2.عدة الطالب ص 160
3.تاریخ طبرى ج 7 ص 432
4.به بخشند و در گذرند آیا دوست ندارید که خدا شما را بیامرزد (نور: 22)
5.بحار ج 46 ص 103ـ 105
6.بحار ج 46 ص 92
7.حلیة الاولیاء ج 3 ص 138.مناقب ج 4 ص 166 و نگاه کنید به کشف الغمه ج 2 ص 103
8.محمد بن مسلم زهرى متوفى به سال 124 ه.ق
9.متوفاى سال 94 ه.ق
10.ابو حازم از تابعین است.
11.کشف الغمه ج 2 ص 86
12.انساب الاشراف ج 2 ص 146 نسب قریش ص 58 از یحیى بن سعید.علل الشرایع ج 2 ص 232
13.ارشاد ج 2 ص 142.حلیئة الاولیاء ج 3 ص 141
14.مناقب ج 4 ص 167
15.عقد الفرید ج 7 ص 121ـ مناقب ج 4 ص 162.عیون الاخبار ج 4 ص 8 و نگاه کنید به المعارف ص 215
16.ارشاد ج 2 ص 147.مناقب ج 4 ص 157.کشف الغمه ج 2 ص 87 اعلام انورى ص 261ـ 262
17.کشف الغمه ج 2 ص 108
18.اصول کافى ج 2 ص 123.الامام على بن الحسین ص 345
19.حلیة الاولیاء ج 3 ص .137
20.کشف الغمه ج 2 ص 78ـ 79
21.ج 46 ص 31
22.مناقب ج 4 ص 162
منبع: کتاب: زندگانى على بن الحسین (ع)، ص 107
نویسنده: سید جعفر شهیدى

1- سال چهارم هجری است. چند روزی بیشتر به سوم شعبان نمانده. این روزها و شب ها مدینه فرشته باران است. عطر یک بشارت بزرگ در شهر پیچیده است؛ بشارتی سبز و سرخ!
ام ایمن این شبها خواب و خوراک ندارد. گریه، امان از کف اش ربوده است. ثانیه ها و دقیقه ها برای او سنگین و سخت می گذرند. دلهره و تردید تمام وجودش را گرفته؛ خدایا! این چه خوابی است که من دیده ام؟!... او در عالم رویا «پاره های تن پیامبر» را در خانه خود یافته است؛ خدایا اعضای تن پیامبر خدا(ص) در خانه من چه می کنند؟!
ام ایمن وحشت زده است. آشفتگی و پریشان حالی او، همسایه ها را به سراغ پیامبر(ص) می فرستد؛ ام ایمن تمام دیشب را نخوابیده و لحظه ای گریه اش بند نیامده است...

رسول خدا(ص) ماجرا را که می شنود، پاره ای درنگ می کند و لبخندی که به چشمه رحمت الهی متصل است، بر لب می نشاند. پیامبر این روزها منتظر است. چشم به راه طاووس اهل بهشت، کشتی نجات و امان اهل زمین. پیامبر خواب او را اینگونه تعبیر می کند؛ «ای ام ایمن! به زودی دخترم فاطمه فرزندی به دنیا خواهد آورد که تو دایه او می شوی. بدین سان پاره تن من در خانه تو خواهد بود». ام ایمن آرام می گیرد. با لبخند پیامبر خدا، می خندد. خوشه های تردید و اضطراب در دل ام ایمن، شکوفه بشارت تولد فرزند رسول الله(ص) می دهد.
کار نزدیک است. جبرییل امین از خدا فرمان می گیرد؛ همراه با ملکوتیان نزد محمد(ص) شو و تهنیتش بگو. جبرییل و فرشتگان، صف در صف رو به حضرت رسول می آورند. در وقت فرود به «صلصائل» می رسند، فرشته ای که حق تعالی بر او خشم گرفته و از صف فرشتگان رانده شده بود. صلصائل چون جبرییل را در آن حال می بیند که همراه با ملائکه مقرب تسبیح گو و تهلیل کنان می روند و وقتی از ماجرای تولد فرزند رسول خدا با خبر می شود، می گوید؛ ای جبرییل! محمد (ص) را سلام برسان و از وی بخواه مرا شفاعت کند تا حق تعالی از تقصیر من درگذرد.
جبرییل به حرکت می آید. سر راه «فطرس» را می بیند که پر و بالش سوخته و در جزیره ای افتاده و 70 سال است به امید آنکه خدا را خشنود کند، سر به سجده دارد و عبادت می کند. ماجرا را می شنود و به امید شفاعت «رحمه للعالمین» همراه جبرییل و فرشتگان می شود و نزد پیامبر(ص) می آید.
... وقت سحر است. زمین شانه های خود را برای قدوم فرزند آفتاب آماده کرده است. فرشتگان دور فاطمه حلقه زده اند. زمین تندتند نفس می زند. حالا خانه علی، مرکز عالم شده. معجزه الهی است که آن خانه کوچک، خیل فرشتگان را در خود جای داده! ضربان قلب عالم تندتر می شود. پاهای زمین می لرزد. احساس تشنگی دارد دریا را می کشد. هلهله فرشتگان هر لحظه بیشتر و بیشتر می شود. لحظه حلول نزدیک است...
صدای «یا علی» فاطمه با «الله اکبر» اذان درهم می آمیزد. «خورشید» متولد می شود. حالا دیگر نور «حسین» که سالها پیش از خلقت آدم در افلاک غوطه می خورد، در قاب جسم خویش حلول می کند. عطر «حسین» در ایوان ملائک می پیچد. ملائک، تبریک گوی پروردگار می شوند. ذرات جهان به سجده درمی آیند و ذکر «یاحسین» می گیرند. خدا از رعد گریه های شبانه علی(ع)، باران رحمت خود را بر عالمیان می باراند.
اما، هیچ کس نمی داند چرا بغض و لبخند فرشته ها درهم آمیخته؟! اسماء، فرزند علی و فاطمه را در پارچه ای سفید می پیچد و در آغوش پیامبر می گذارد. رسول خدا، اذان و اقامه در گوش «جان عالم» می خواند. دردانه فاطمه را می بوید و می گرید و در جواب تعجب اسماء و هنگامه فلق شعبان المبارک، خبر از محرم الحرام می دهد، خبر از یک روز؛
روزی که در جام شفق مل کرد خورشید
بر خشک چوب نیزه ها گل کرد خورشید
شید و شفق را چون صدف در آب دیدم
خورشید را بر نیزه گویی خواب دیدم
فریادهای خسته سر بر اوج می زد
وادی به وادی خون پاکان موج می زد...
از همان روز که حسین(ع) آمد، شمشیرهای حقد و فرومایگی با چرب و شیرین دنیای مفلوک، آخته و زهرآگین شدند. لب ها برای تشنگی آبدیده شده و کافران کوردل دست به کار تیز کردن تیغ کینه کهنه خود گشتند. مولود عشق امروز در آغوش پیامبر، مهیای فردای مجاهده و «هل من ناصر» خویش است. حقیقت تلخی است اما؛ زمین رسم مهمان نوازی آسمانیان را نمی داند.
2- امروز، روز پاسدار است. دیروز رهبر معظم انقلاب در آستانه سالروز ولادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و روز پاسدار در جمع صمیمی فرماندهان و پرسنل این نهاد انقلابی با اشاره به چگونگی شکل گیری سپاه پاسداران، سپاه را نهادی جوشیده از دل مساجد، مدارس، دانشگاهها و برآمده از خانه ها و دل های مومن مردم برشمردند و فرمودند: «کسی سپاه را خلق نکرد، بلکه این نهاد به اقتضای نیاز زمان شکل گرفت و هرجا و هر عرصه ای که لازم بود به پاسخگویی به نیازهای انقلاب و کشور پرداخت.»
بی تردید یکی از کلیدی ترین عناصر شکل گیری و حیات نهاد انقلابی سپاه، وجهه و خاستگاه مردمی آن است. سپاه جمعی خستگی ناپذیر و خلاق است که با تکیه بر مبانی اعتقادی و ارزشی به اقتضای پاسداشت انقلاب و آرمانهای امام و رهبری، در هر عرصه ای که لازم بوده وارد شده و ویژگی خط شکنی خود را همواره حفظ کرده است.
پس از دفاع مقدس و نقش محوری سپاه در اداره جنگ، این نهاد توانست امکانات و شرایط خود را با اقتضائات پس از جنگ منطبق کرده و با اقتدار وارد عرصه تولید و سازندگی - خصوصا در مناطق محروم - شود. صدها پروژه بزرگ راه سازی، پل سازی، ساخت تونل، آب رسانی، سدسازی و ... حاصل تلاش خالصانه فرزندان انقلاب است. فرماندهی کل قوا با اشاره به درخواست مسئولان دولت وقت پس از جنگ برای ورود سپاه به عرصه سازندگی می فرمایند: «در این عرصه نیز سپاه هر جا حضور یافت بهترین اقدامات سازندگی را انجام داد و این واقعیات نشان می دهد که این نهاد مردمی در پرتو وفاداری به شاکله معنوی خود، از سازمانی منعطف برخوردار است که براساس نیازهای زمان، روز به روز متحول و متکامل نیز شده است.»
شاید سپاه به اقتضای شرایط جنگ، وجهه نظامی اش غلبه پیدا کرد وگرنه شاکله اصلی آن آمیزه ای از دلاوری در جنگ، دلدادگی به مردم، بصیرت در فتنه، تیزبینی در کارزار نرم، کارآمدی در سازندگی و... است که نمی توان آن را با هیچیک از سازمانهای نظامی جهان مقایسه کرد. بسیاری از فعالیت های سپاه در عرصه های علمی، تکنولوژیک، ارتباطات، امور فرهنگی و اجتماعی صورت گرفته و می گیرد و در این میان نخبه های زیادی که وفادار به انقلاب هستند را تقدیم نظام کرده است.
سپاه روزگاری برای مهار تروریسم و جنگ های داخلی، در شرایط بحرانی اوایل دهه 60 وارد عرصه امنیت داخلی کشور می شود و روزی در کارزار سازندگی و توسعه کشور قدم به مناطق محروم و روستاها می گذارد. روزی هم در کنار پذیرش مسئولیت و مدیریت شهری به ویژه در مناطق مرزی و جنگی، مجلات فرهنگی و جزوات تحلیل سیاسی منتشر می کند. نگاه حق بین سپاه و بصیرت پاسداران انقلاب باعث شد تا در فضای غبارآلود و پرابهام وقایع فتنه انگیزی چون 18تیر و فتنه 88 واقعیات و مصالح نظام و کشور را به درستی تشخیص دهد و در عمل به وظایف خود سربلند و استوار بیرون آید.
فرمانده معظم کل قوا با اشاره بر لزوم حفظ هویت نهادی سپاه، این نهاد را شجره طیبه ای خواندند که به فرموده قرآن کریم در هر دوره، ثمره خاصی بروز می دهد و تاکید فرمودند که این عملکرد و ویژگی تحسین برانگیز باید ادامه یابد.
3- شاید اگر بالهای فطرس ملک در آتش قهر الهی نمی سوخت، هیچگاه لطافت دستهای حسین(ع) را پیدا نمی کرد. شاید اگر در آن جزیره دورافتاده و در پس تاریکی ها، هفتاد سال خدا را صدا نمی زد، هیچ وقت توفیق حضور در ساحت قدسی آن حضرت را نمی یافت؛ فطرسی که با بالهای شکسته و چشمان اشک آلود بر شانه های فرشتگان نشست و به امید شفاعت به پابوس فرزند رسول خدا آمد و قنداقه حسین مرهم بالهای شکسته و پرهای سوخته اش شد.
یا اباعبدالله! بیا و چشم های زیبا و مهربانت را به روی ما بگشا!
در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم
به گفت وگوی تو خیزم به جست وجوی تو باشم
سلام ما بر تو، روزی که متولد شدی و روزی که از دنیا رخت بر بستی و روزی که دوباره زنده و مبعوث می شوی.
حمید امیدی
منبع: کیهان

در روش جدیدی که دانشمندان به تازگی آن را کشف کرده اند با یکطرفه کردن مسیر سیگنال نوری سرعت اینترنت تا 100 برابر افزایش پیدا می‌کند.

به گزارش شبکه ایران و به نقل از پایگاه اینترنتی "Tgdaily" با استفاده از فن‌آوری جدید سرعت اینترنت در شبکه‌های فیبر نوری تا 100 برابر افزایش پیدا خواهد کرد.
گروهی از دانشمندان دانشگاهMIT  موفق به کشف راهکار جدیدی شده‌اند که با سازماندهی شبکه‌های نوری سرعت اینترنت را تا 100 برابر افزایش می‌دهد.
در حال حاضر که سیگنال‌های نوری از جهات مختلف به روتر(دستگاه مسیر یاب) می‌رسند در همان زمان به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌شوند به طوری که روتر بتواند آنها را در حافظه خود ذخیره کند.
اما راهکار جدید دانشمندان که به جریان سوئیچینگ مشهور شده است بدین صورت است که حجم زیادی از داده‌ها در مسیر انتقال تغییر مسیر می‌دهند تا سرعت اینترنت بدین صورت افزایش پیدا کند.
این روش بر اساس طول موج خاصی از فیبر نوری برنامه‌ریزی شده و در نتیجه سیگنال‌ها فقط از یک طرف می‌آیند و از سمت دیگر به سیگنال الکترونیکی تبدیل می‌شوند و دیگر از تداخل امواج در فیبر نوری جلوگیری می‌شود.
دانشمندان می‌گویند در حال کار بر روی این روش هستند تا سرعت اینترنت را تا 1000 برابر نیز افزایش دهند.
انتهای پیام

فـاطـمـه، مادر داوود پسر زاده امام حسن مجتبى (ع ) و مادر رضاعى امام صادق (ع ) است که امام صادق (ع) اعـمـال پانزدهم رجب را برای رهایی پسرش از اسارت به او می آموزد .
به گزارش سرویس زنانجهان ؛  یکی از عبادتها و دعاهای معروف که در ماه رجب به انجام آن تأکید شده، اعمال ام‏ داوود است. در کتب حدیث نقل شده، جوانی عراقی به نام داوود که اهل معرفت بود به دست منصور دوانیقی به مدت طولانی در زندان گرفتار شده بود .

مادرش تاب و توان خود را در فراق پسر از دست داده بود، روزی به خدمت امام صادق(علیه السلام) رفت و داستان را نقل کرد و از آن حضرت چاره‏ جویی نمود. حضرت فرمود: آیا می‏دانی این ماه، ماه رجب است و دعا در آن زود به اجابت می‏رسد آنچه را که می‏گویم دقیقاً انجام ده تا فرزندت از زندان رهایی یابد.

فـاطـمـه، مادر داوود پسر زاده امام حسن مجتبى (علیه السلام ) و مادر رضاعى امام صادق (علیه السلام ) است و محدث بزرگوار على بن موسـى بن جـعـفـربـن طاووس حسنى حسینى معروف به سید بن طاووس و متوفاى 664 هجرى، نویسنده کتاب عظیم اقبال الاعمال ام داوود، را با کنیه ام خالد یاد کرده،و او را از جده هاى صالح و مومن و شایسته خود دانسته و در باب اعمال نیمه رجب خصوصیات و شرح اعمال ام داوود را آورده است.

ابتدا سه روز، سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم رجب را روزه ‏بدار و روز پانزدهم هنگام ظهر غسل کن و 8 رکعت نماز به جا بیاور. (کیفیت نماز در مفاتیح الجنان ذکر شده به آن مراجعه کنید). همین که نماز را خواند پس از مدّت کمی پسرش آزاد شد. پس از آن ام داوود خدمت امام صادق(علیه السلام) رسید و پس از عرض سلام خبر رهایی پسرش را به او رساند.

امام صادق(علیه السلام) فرمود: منصور دوانیقی در یکی از شب‏ها جدّم علی بن ابی طالب (علیه السلام) را در خواب دید که به او هشدار داد: هرچه زودتر فرزندم داوود را آزاد کن و گرنه تو را در آتش می ‏اندازم. منصور هنگامی که آتش را در مقابل خود دید دستور داد که داوود را آزاد کنند.

گفتنی است اعـمـال نـیـمه رجب و دعاى معروف به ام داوود که شیخ صدوق، شیخ طوسى، علامه مـجـلـسى وسیدبن طاووس آن را از نظر سند معتبر واز نظر تاثیر براى رسیدن به حاجت، رفع گرفتارى ها و برطرف شدن ظلم و ستم دیگران تجربه شده و معتبر شناخته اند .
*اعمال و عبادات پانزدهم رجب
* دعای ام داود