دکتر علی مطهری
بدون شک وضعیت پوشش اسلامی در بخشی از جامعه ما در سالهای اخیر انحطاط پیدا کرده است و می بایست برای آن تدبیری اندیشید. اینکه علل این انحطاط چه بوده، بحثی است که فعلا دردی را دوا نمی کند، تنها فایده آن این است که افراد و گروههایی که در ایجاد این وضعیت نقش اساسی داشته اند، بدانند در اصلاح آن، وظیفه و تکلیف مضاعف دارند. آنها که در سالهای گذشته نظارت های موجود بر پوشش اسلامی را در ادارات دولتی و دانشگاهها و در سواحل دریا عملا ملغی اعلام کردند و به بدحجابی و بی حجابی به نوعی رسمیت بخشیدند، طبعا امروز وظیفه سنگین تری دارند.
شک نیست که وضع پوشش اسلامی در مجموع و در کل کشور نسبتا مطلوب است و آنچه نگرانی ایجاد کرده است وضعیتی است که در برخی مناطق مانند شمال تهران مشاهده می شود و در شأن جمهوری اسلامی نیست. نظام خانواده در اسلام مانند هر نظام دیگری یک کل تجزیه ناپذیر است که همه اجزاء آن باید با هم موجود باشند و همه دستورات آن با هم اجرا شوند. نمی شود بخشی از دستورات اجرا شود و بخشی دیگر معطل بماند. از نظر اسلام اولا انسان بهتر است در سالهای آغاز جوانی ازدواج کند و ثانیا هرگونه التذاذ جنسی باید منحصر به محیط خانواده بوده و جامعه فقط محیط کار و فعالیت باشد. به عبارت دیگر جامعه نباید تحریک جنسی شود تا از طرفی، بنیان خانواده هرچه بیشتر مستحکم شود و از طرف دیگر نیروی کار جامعه افزایش یابد. ولی ما متاسفانه هر دو پایه را سست کرده ایم، از طرفی ازدواج را با آداب و رسوم دست و پاگیر به صورت یک رویای دست نیافتنی درآورده ایم و از طرف دیگر حساسیت خود را نسبت به تحریکاتی که در جامعه از راه بدحجابی و اختلاط رخ می دهد از دست داده ایم، آنگاه انتظار داریم که هیچ خطایی هم از کسی سر نزند. این حکم چنین بود که کج دار و مریز.
