ثواب ‌الأعمال، ص 341

*************************************************************************************
عاطفه الهی

آسوده بخواب خواهرم، آرام بیاسای برادرم که خورشیدی گرمابخش و سرشار از مهر، در آسمان ایمان من روشن است. خورشیدی درخشان که نه ابر خستگی بر او پرده می‏افکند و نه در مغرب غفلت و خواب فرو می‏رود. چشم‏های سرشار از عاطفه الهی من همواره بیدارند و نگران تویی که دل به مهر من بسته‏ای. چشمه عاطفه انسانی من به دریای ایمان به خدا راه دارد و همواره در جوشش است. پس آسوده بخواب.

در رحمت خدا

بوی بهشت می‏دهی. زلال عفو و رحمت خدا بر چهره‏ات جاری است. عطر بخشش از ذره ذره وجود گرامی‏ات برمی‏خیزد. نه این که من به تخیلی شاعرانه، کلامی بگویم که رسول گرامی اسلام(ص) می‏فرمایند: «عیادت کننده از بیمار در نخلستان بهشت است و هرگاه نزد بیمار بنشیند، رحمت خدا او را فرا می‏گیرد». باران رحمت خدا بر تو که لحظه لحظه‏ات را به عیادت بیماران می‏گذرانی، گوارا باد.

شاگرد مکتب زینب(س)

از جاری این دریای عاطفه در وجود من عجب مدارید. خورشیدی چنین روشن از ایمان را، در آسمان وجودم به تحیّر منگرید. وزش نسیم فداکاری و ایثارم بر تن هم‏نوعان، شما را به تعجّب وامدارد، که من از چشمه‏سار ایمان آسمانی زینب سیراب شده‏ام. از نور هدایت او، خورشید آسمانم را روشن کرده‏ام و نسیم فداکاری از کوی آن یگانه وادی ایثار به ارمغان آورده‏ام. من شاگرد مکتب زینبم. من پای درس دختر فاطمه(س)، الفاظ ایمان و عاطفه و ایثار را زمزمه کرده‏ام و عجب نیست اگر در تمام این‏ها سرآمدم.

بالی برای پرواز

پرستاری شغلی الهی است. اگر خورشید ایمان گرمابخش دل پرستار باشد، اگر عاطفه پرستار از سرچشمه عاطفه زینبی جاری شود، اگر جویبار رحمت و ایثار پرستار به چشمه تقوای الهی متصل باشد، پرستاری، بالی است برای پرواز در آسمان رضایت خدا. اگر دل پرستار لبریز از نور ایمان و معنویت باشد، اگر دستانش تنها به عشق خدا به کار آید، اگر گام‏هایش خالص و بی شائبه به امید نزدیک شدن به سوی او باشد و اگر تنها به خدا بیندیشد و رضایت او، پرستاری بالی است برای پرواز تا خدا.