حجت‌الاسلام قاسم روانبخش*

آخرین تحولات در عرصه رقابت‌های انتخاباتی نشان‌گر آن است که چیدمان نامزدها در حال تغییر است. هفته گذشته آقای میرحسین موسوی با صدور بیانیه رسمی، تصمیم خود را به شرکت در رقابت‌های انتخاباتی اعلان کرد و چند روز پس از آن، آقای خاتمی طی بیانیه‌ای از نامزدی انصراف داد. رایزنی‌های آقای هاشمی و برخی دیگر از سران اصلاح‌طلب نیز برای انصراف آقای کروبی بی‌نتیجه ماند. درباره آرایش انتخاباتی و علل و عوامل انصراف آقای خاتمی نکاتی را مورد بحث قرار می‌دهیم:

1) آقای خاتمی قبلاً اعلان کرده بود که در انتخابات آینده، از میان من و موسوی، یکی خواهد آمد، از این رو انتظار آقای خاتمی وحامیانش این بود که دیگر میرحسین نخواهد آمد، روزنامه هایشان با تیتر "خاتمی آمد" کار را تمام شده تلقی کردند ولی ناگهان "میر حسین آمد" ورؤیای شیرین آن‌ها را آشفته ساخت؛ از این رو بسیار طبیعی می نمود که با تکثر در این جبهه، شکست قطعی است. اقدامات سران اصلاحات و پدر معنوی کارگزاران نیز برای اتحاد بی‌نتیجه ماند زیرا کروبی شخصیتی نیست که بتواند در یک جنگ زرگری شرکت کرده باشد یا به مردم دروغ بگوید. او آن قدر بر ماندنش محکم سخن گفته که انصراف از نامزدی به عمر سیاسی خود و حزبش پایان خواهد داد. او کسی نیست که این هزینه سنگین را برای به قدرت رسیدن کسانی بپردازد که در سال 84 از رقیب او هاشمی حمایت کردند.

آقای موسوی هم که در 20 سال گذشته از عرصه سیاست منزوی بوده و از خرداد 76، همواره دعوت مدعیان اصلاحات را رد کرده است، امروز با احساس وظیفه‌ای که داشته وارد عرصه شده، نمی‌تواند وارد یک بازی سیاسی جنگ زرگری شود و حیثیت خود را بر باد دهد. از این رو، برای به وحدت رسیدن، راهی جز کنار کشیدن خاتمی نبود تا شاید که بخت همراهشان گردد وجریانشان به پیروزی امیدوار شود. یکی دیگر از علل کنار کشیدن آقای خاتمی، استقبال سرد مردم در استان‌های فارس و بوشهر بود، او فکر می‌کرد که این‌بار نیز اگر از فارس شروع کند، باتوجه به این که در گذشته در این استان‌ها بیشترین استقبال داشته و درصد آرای او نیز از دیگر استان‌ها بیشتر بوده است، می تواند از بیش از40 شهر و بخش استان فارس، جمعیت قابل توجهی به نمایش بگذارد و نقطه خوبی برای آغاز حرکتش باشد. ولی استقبال سرد مردم نشان داد که در میان مردم زمینه‌ای ندارد. از سوی دیگر استقبال گسترده مردم استان‌ها به ویژه استان یزد (زادگاه خاتمی) از احمدی‌نژاد بر ناامیدی او افزود. از این رو، بهترین فرصت و بهانه برای انصراف می‌توانست تلاش در جهت وحدت بخشیدن به جبهه اصلاحات باشد. شاید هم کنار رفتن وی، دلیل دیگری داشته باشد و آن این که با آمدن خاتمی، جبهه اصول‌گرایی بر محور احمدی‌نژاد متحد شد و درصد پیروزی او افزایش یافت. از آن جایی که جبهه خارج و داخل بر شکست احمدی‌نژاد مشترکند، به این نکته امیدوارند که در صورت کنار رفتن خاتمی، جبهه اصول‌گرایی نیز دچار تشتت شده، رقبای اصول‌گرا برای رقابت جدی وارد عرصه شوند و این نقش را آن ها بر عهده گیرند.

2) در باره رأی‌آوری آقای موسوی و این که تا چه حدی می‌تواند امید آفرین باشد، اما و اگرهای زیادی وجود دارد؛ اولاً: میرحسین چهره‌ای آشنا برای نسل اول انقلاب است و به دلیل منزوی بودن دوران 20ساله، نسل‌های دوم وسوم از او شناخت چندانی ندارند. نسل جدید نیز باید تجربه‌ای از مدیریت نامزدها داشته باشد. چنین نیست که با توصیه این وآن به نامزدی رأی دهند.

ثانیاً: رای نسل اولی‌ها نیز به دلایلی در سبد موسوی نمی‌ریزد، زیرا خواص، از برخی گرایش‌هایی که وی در آن روزها داشت، بی‌اطلاع نیستند و مردمی که به او به خاطر نخست‌وزیری دوران امام خوشبین‌اند، ملاک‌های امام و انقلاب را در احمدی‌نژاد کامل‌تر می‌بینند؛

ثالثاً: آقای موسوی همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد با شعار احمدی‌نژاد به میدان آمده است؛ ساده‌زیستی و پرهیز از اسراف در تبلیغات و سفارش‌های تبلیغاتی به ستادهایش دقیقاً بر گرفته از همان دستورالعمل آقای احمدی‌نژاد در سال 84 است. از سوی دیگر، حمایت آقای خاتمی واصلاح‌طلبان از میرحسین، او را به یک شخصیت پارادوکسیکال و متناقض تبدیل می‌کند و در نتیجه از آرای هر دو طرف باز خواهد ماند، زیرا مردمی که بخواهند به خاطر شعار و منش احمدی‌نژادی به میرحسین رأی دهند، به اصل آن، یعنی احمدی‌نژاد رأی خواهند داد. اصلاح‌طلبان نیز که به‌خاطر گرایش‌های اصلاح‌طلبانه بخواهند به او رأی دهند، آقای کروبی را که یک اصلاح‌طلب خالص است، انتخاب می کنند، درست به همین دلیل است که خانم اشراقی همسر محمدرضا خاتمی به این نکته ظریف پی برده که حمایت خاتمی از موسوی یک اشتباه استراتژیک است.

از سوی دیگر، همان‌طور که اصلاح‌طلبان بارها اعلام کرده‌اند، همه امیدشان به آرای خاموش بسته است، در این صورت موسوی چگونه می‌خواهد با شعارهای اصول‌گرایانه، محبوب آرای خاموش شود؟ عبداله ناصری عضو مرکزیت سازمان مجاهدین (انقلاب) بر این نکته تفطن پیدا کرده و گفته است: «حضور موسوی رأی نامزد اصولگرایان را کاهش نمی‌دهد و بعید می‌دانم گفتمان او مانند گفتمان خاتمی، آرای خاموش را بیدار کند.»

3) به نظر می‌رسد تلاش اصلاح‌طلبان در این دوره، آب در هاون کوبیدن است واین گونه دست‌وپا زدن‌ها سودی به حالشان نخواهد داشت و همان‌گونه که مغز متفکر اصلاحات زودتر از همه اعلام کرد "اصلاحات مرد" این مرده دیگر زنده نخواهد شد. بنابراین بهتر است برای همیشه فاتحه اصلاح‌طلبی امریکایی را بخوانند و به آغوش ملت باز گردند واز گذشته خود رسماً عذرخواهی کنند.

انتهای پیام
منبع: رجانیوز
* آقای روانبخش سردبیر سیاسی هفته نامه پرتو سخن می باشد.

قاسم روان بخش

بیش از60 سال از اشغال فلسطین توسط صهیونیستها میگذرد، سالهاست که این ملت مسلمان در زیر یوغ رژیم صهیونیستی سختترین فشارها را تحمل کرده، نسلکشی، شکنجه و قتل عام کودکانش را به چشم خود دیده است و اکنون نیز بدترین نوع آن در منظرسازمانها و مؤسسات مدعی حقوق بشر به نمایش گذاشته شده است و آنها نیز به گونه‏ای غرق در مطالعه اصول و مواد آن هستد که فرصت دیدن این صحنه های رقت بار را ندارند و یا اینکه چون خود را بشر می‏پندارند، دیدن این صحنه‏ها را موجب به‏هم خوردن عیش و نوش و سلب آرامش خود تلقی می‏کنند و جالب اینکه برخی ایادی آنها مثل نوری زاد و.... شبکه‏های العالم و الجزیره و سیمای جمهوری اسلامی را به‏خاطر پخش تصاویر و فیلم‏های جنایات صهیونیزم در غزه محکوم کرده، به دیگران نیز توصیه میکنند این صحنه‏ها را نبینند؛ زیرا برای سلامتی آنها مضراست!!

درباره علل و عوامل حمله اسرائیل به غزه و سرانجام این ماجرای غم‏انگیز نکاتی را متذکر میشویم:

1) بیش از60 سال از اشغال فلسطین از جمله غزه می‏گذرد؛ در طول این مدت کشورهای عربی و اسلامی بارها این اشغال را محکوم کرده و بعضا با اقدامات نظامی به‏دنبال پس گرفتن این پارهِ تن مسلمانها بوده‏اند؛ ولی هر بار به‏دلیل خیانت برخی از سران عرب به شکست انجامیده است. سازمان فتح نیز که روزی پرچم مبارزه با اسرائیل را بر دوش می‏کشید با خیانت سرانش مثل عرفات و محمود عباس به سازش کشیده شد، ولی آنکه هیچگاه در برابر اشغالگران سرتعظیم فرود نیاورد و حاضر به سازش نشد ملت قهرمان فلسطین است. با خیزش و انتفاضه در دل این ملت، حماس شکل گرفت و مقاومت و تهاجم به دشمن اشغالگر آغاز شد. سنگ و چوب مهمترین سلاحی بود که در دستان خالی آنها قرار داشت! برخی فکر می‏کردند جنگ سنگ و مشت در برابرگلوله و تانک امکان ندارد؛ ولی ملت مسلمان فلسطین نمونه آنرا در ایران دیده بود و می‏دانست که شدنی است. انتفاضه سنگ توانست این رژیم متجاوز را که روزی خواب اشغال نیل تا فرات را در سر می‏پروراند در لانه غصبی خود زندانی کند و رسما اولمرت تحقق اسرائیل بزرگ را توهم خوانده و منتفی اعلا‌م کند.

این رژیم که درمقابله با انتفاضه مردمی ناتوان شده بود در یک پز روشنفکر مابا‌نه و دموکراتیک میخواست به جهانیان نشان دهد به قوانین دموکراسی ملتزم است و با این اعتقاد که در این انتخابات، با تبلیغات وسیع اسرائیلی‏ها، جریان سازشکار فتح پیروز خواهد شد، ولی ماجرا به‏عکس شد و حماس با تبلیغات خانه به خانه از نوع دکتراحمدی نژاد در انتخابات پارلمانی به پیروزی کامل رسید و در نتیجه دولت مردمی «اسماعیل هنیّه» شکل گرفت. رژیم صهیونیستی که با این پز دموکراتیک ناخواسته بخشی ازخاک فلسطین را واگذارکرده بود، از این بیم داشت که این تقاضا به در سایر مناطق فلسطین نیز کشیده شود؛ از این رو با تمام وجود بهدنبال اشغال مجدد غزه برآمد.
2) از منظر دیگر میتوان تهاجم به غزه را دستگرمی برای حمله به حزب الله لبنان ارزیابی کرد؛ در خرداد ماه سال جاری، وزیر جنگ عربستان سعودی که به‌شدت از رشد اسلام ناب محمدی(ص) در جهان به‏ویژه در منطقه عصبانی به نظر می‏رسید، به «تل آویو» رفت و از دولت غاصب صهیونیستی خواست با پشتیبانی مالی عربستان به حزب ا... مجددا حمله کند؛ ولی با عکس‏العمل سرد «اولمرت» رو به‌ رو شد. وی گفت سربازان اسرائیلی روحیه جنگ مجدد را ندارند! سکوت عربستان در جنگ 23روزه غزه نشان‌گر این نکته است، گویا در پشت پرده توافقی صورت گرفته باشد. اسرائیل با حمایت مالی عربستان برای دست گرمی و‏ تقویت روحیه سربازانش ابتدا به غزه حمله کرد تا ظرف یکی دو روز کار را تمام کنند وسپس به‏طرف مرز لبنان حرکت کنند؛ ولی مقاومت 23روزه حماس و مردم مسلمان غزه بار دیگر اسرائیل را درهم شکست و در دنیا بی‏آبرو ساخت. از آن بدتر‏ عربستان که هزینه چنین جنگی را پرداخته و اقتدار بیش از پیش حزب ا... و حماس را باید مشاهده کند در برابر جهان اسلام به‌‏ویژه ملت خودش، سخت دچار سرافکندگی شده است. پیروان ابن تیمیه باید از این پس بیش از گذشته شاهد پیشرفت و تعالی مکتب گران سنگ اسلام ناب محمدی(ص) و شکست اسلام آمریکایی باشند.

3)دیپلماسی فعال دولت ایران در این ماجرا ستودنی است، به‏رغم سکوت مجامع جهانی حضور رییس مجلس و نمایندگان رییس‏جمهور در کشورهای مختلف و قطع ارتباط برخی از آنها با رژیم صهیونیستی و‏تشکیل اجلاس دوحه وحضور رییس‏جمهورمان در آن و‏حتی صدور قطعنامه سازمان ملل با فشار غیر متعهدها را میتوان از نتایج دیپلماسی فعال دولت جمهوری اسلامی برشمرد.

4)زمانی که دکتراحمدی نژاد در یک دیپلماسی فعال کشورهای آمریکای لاتین را بر ضد آمریکا می‏شوراند برخی از سیاسیون داخلی به‏ویژه اصلاح‏طلبان آنرا به باد تمسخر می‏گرفتند و رفت و آمد چاوز و احمدی نژاد را شمارش میکردند؛ امروز روشن شد که تأثیر ارتباط با اینگونه کشورها ازکشورهایی مثل فرانسه وآلمان و... به‏مراتب بیش‌تر است اینگونه کشورها تا پای قطع رابطه و اخراج سفیر رژیم صهیونیستی ایستادند؛ ولی آنها حاضر نشدند حتی سکوتشان را بشکنند!

5)سؤالی که تقریبا در اذهان اکثر ملت ایران و برخی ملل جهان تداعی میکند این است چرا موتور«گفت و گوی تمدنهای» آقای خاتمی در ماجرای غزه خاموش بود؟ آیا اهمیت خون مردم غزه به‌ویژه کودکان معصوم آنها از‏انتخابات آینده ریاست جمهوری بیش‌تر‏ نبود که به‏جای نشستن در اطاق‏های حزبی و تلاش برای وحدت نامزدهای آنان با شخصیت‏هایی که وی در غرب با آنان دایما در حال گفت و گو بود و بودجه‏های میلیاردی صرف گفت و گو با آنها شده است امروز به ثمر بنشیند؟ براستی آیا آقای کارتر دیگر شایستگی دیدار نداشت؟ برای دیدار پاپ نمی‏شد به واتیکان رفت؟ آیا نمی‏شد با دعوت از مغزهای متفکری مثل.... - که با بودجه‏های کلان برای گفت و گوی تمدنها چند ماه پیش به ایران دعوت شدند- اجلاسی به بزرگی گفتگوی تمدنها تشکیل داد و در این باره به جستجوی راه حل نشست؟ اگر گفت و گوی تمدنها در مثل چنین مواردی نتیجه نداشته باشد به درد کجا می‏خورد؟! به نظر میرسد این افراد بیش‌تر اصحاب گفت و گو بر محور سفره باشند تا حل بحران! و این جا است که معلوم میشود چرا مقام معظم رهبری حتی برای یکبار از این نظریه دفاع نکردند. براستی آیا اینگونه افراد اصلا تمدن را می‏شناسند؟!

6)تردیدی نیست عبدا...، امیر عربستان از دوستان صمیمی آقای‏هاشمی رفسنجانی است، هنوز از سفر پر آب و تاب خرداد ماه ایشان به مکه و مدینه و ماجرای فدک و بقیع چند ماهی نمی‏گذرد، آیا ارزش کودکان بیگناه غزه از رفتن به فدک و ورود چند ساعته زنان به بقیع کم‌تربود؟ انتظار‏آن بود به‏جای نامه اخیر دکتر احمدی‏نژاد به عبدالله، آقای هاشمی درهمان روزهای اول برای هماهنگ کردن اعراب به ریاض سفر می‏کرد یا لااقل برای وی نامه می‌نوشت؛ زیرا کم‌تر کسی است که از تاثیر عربستان بر سایر کشورهای عربی بی‏خبر باشد. سکوت آقایان خاتمی و هاشمی و فعال نشدن در این عرصه سؤال برانگیز است.

7) سکوت معنی‏دار طرفداران حقوق بشر مثل شیرین عبادی، عبدالکریم سروش، مجتهد شبستری، مصطفی ملکیان، محسن کدیور و... که فریاد وا حقوق بشر آنان به خاطر دستگیری یا اعدام چند جاسوس و مفسد به آسمانها می‏رسد در برابر جنایات هولناک رژیم صهیونیستی در غزه شگفت انگیز است. مگر آنکه آنها یا هماهنگ با قبله گاهشان، «غرب» سکوت کرده باشند یا مردم غزه را اصلا بشر ندانند! و یا اینکه به‏دلیل کار شبانه روزی روی اصول و مواد اعلامیه حقوق بشر فرصت دیدن آن صحنه‏های دلخراش را نداشته‏اند و یا به دلیل اینکه تنها خود را بشر دانسته و از دیدن آنها ناراحت می‏شده‏اند حقوق بشر نقض می‏شده است!

8) برخی تحلیل‏های سیاستمداران خارجی حاکی از آن بود که چنانچه اسرائیل در غزه شکست خورد و حماس پیروز شود، احمدی نژاد پیروز انتخابات آینده خواهد بود! تروریست خواندن حماس و مردم غزه از سوی طیف علا‌مه دفتر تحکیم وحدت، ممکن است در این راستا توجیه شود. بعضی از مدعیان اصلاحات نیز در تحلیل‏های درونی خود از ناشی بودن اسرائیل در آغاز کردن جنگ قبل از انتخابات ایران انتقاد کرده و از اینکه فضای کشور به شدت حماسی و انقلابی شده اظهار نگرانی و برای انتخابات کشور احساس خطر کردهاند؛ زیرا با این روحیه احتمال پیروزی اصولگرایان افزایش می‏یابد؛ از این رو در صددند با اجرای پروژه‏هایی؛ فضا را به آن سمت هدایت کنند.

9) سرانجام مردم فلسطین در تنهایی خود با اتکا به قدرت لایزال الهی و امدادهای الهی و پشتیبانی مقام معظم رهبری و دولت و ملت ایران و سایر ملل جهان با مقاومت بی‏نظیری به پیروزی رسید و بار دیگر این سخن قرآن کریم «کم من فئه` قلیله` غلبت فئه` کثیره` باذن الله» را با رنگ خون بر صفحات تاریخ نوشت و ثابت کرد که خون بر شمشیر پیروز است و سیاهی زغال را برای سازشکاران تشکیلا‌ت خود گردان و حکام عرب و اربابانشان در کنار منقل بافور و تریاک به یادگار گذاشت. بنا به پیش‏بینی رهبر عزیزمان طولی نخواهد کشید که پس ازجنگ احزاب، آنها را از دژهای‏شان پایین کشیده، به سزای اعمال‏شان خواهند رساند.

10) دو جنگ اخیر اسرائیل با حزب‏ا... و حماس و پیروزی آنها بر آن رژیم فاسد، نشان داد قدرت‏های مادی در برابر قدرت معنویت هیچ‏اند و بی‏جهت سالهای سال برخی دولت‌های مسلمان از آنها هراسیده‏اند. شکست‏های پی در پی رژیم صهیونیستی نوید بخش تحقق این فرمایش امام است که اسرائیل باید از روی زمین محو شود؛ همان شعاری که رئیس‏جمهورمان در دو سه سال اخیر با صدای بلند فریاد زد و برخی آنرا برنتابیدند و آنرا مخالف سیاست‏های تنش‏زدایی خود دانستند. تجربه نشان داد دل بستن به سازمان‏های بین المللی و جهانی که ابزار دست امپریالیسم جهانی هستند فایده ندارد و تنها راه، ایستادگی ومقاومت ملتها و‏تکیه بر ایمان و اراده و اعتماد به نفس آن‌ها است.
منبع: پرتو سخن
حرف های جوانی: آقای روانبخش سردبیر هفته نامه پرتو سخن هستند.