خداوندا! هم چنان که  احسانت در طول زندگی بر من سایه افکنده است پس از مرگ نیز مرا از احسانت محروم مساز.
پروردگارا! در دنیا گناهانم را از تمام خلق پنهان داشتی و من در سرای آخرت به ستّاریت‌ات از این دنیا محتاج‌ترم.
خدایا! حاجتم را رد مکن و دست طمعم را از درگاهت محروم بر مگردان و امیدم را از لطف و کرمت منقطع مساز.
فرازی از مناجات ائمه علیهم السلام در ماه شعبان
رسول خاتم (ص) فرمود: شعبان شهری فرحم الله من اعاننی علی شهری
شعبان ماه من است خداوند کسی را که مرا در ماهم یاری کند بیامرزد.
جامی از چشمه‌سار شعبان برمی‌گیریم و قلبمان را با زیباترین نغمه‌های عرشی صفا می‌بخشیم.
امیرمؤمنان می‌فرماید:
از زمانی که ندای منادی رسول خدا (ص) را که برای روزة این ماه ندا می‌کرد، شنیدم ، هیچ‌گاه روزه‌ی این ماه را از دست ندادم و در تمام عمر آن را از دست نخواهم داد. انشاءالله
اعمال ماه شعبان
ـ جان را با طعام روزة روزه‌های شعبان نیرو بخش؛  روزه بگیر.
امام صادق علیه السلام: چرا از روزه‌ی شعبان غافلید؟ ... به خدا قسم بهشت، ثواب کسی است که یک روز ماه شعبان را روزه بگیرد.
- بسیار استغفار کن
- صدقه بده هر چند اندک و ناچیز؛ و اگرچه به نصف دانه خرمایى باشد تا حق تعالى بدنت را بر آتش جهنم، حرام گرداند.
حضرت صادق علیه السلام فرمودند:  بهترین اعمال این ماه، صدقه و استغفار است؛ هر کس در ماه شعبان، صدقه دهد حق تعالى آن صدقه را می‌پروراند همچنان که یکى از شما شتر بچه اش را تربیت مى کند تا آنکه در روز قیامت به صاحبش می‌رسد در حالتى که به قدر کوه اُحُد شده باشد.
ـ در هر نیمروز روزهای شعبان بخوان:
 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعِ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفِ الْمَلائِکَةِ وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ وَ أَهْلِ بَیْتِ الْوَحْیِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد الْفُلْکِ الْجَارِیَةِ فِی اللُّجَجِ الْغَامِرَةِ یَأْمَنُ مَنْ رَکِبَهَا وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَکَهَا الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مَارِقٌ وَ الْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زَاهِقٌ وَ اللازِمُ لَهُمْ لاحِقٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد الْکَهْفِ الْحَصِینِ وَ غِیَاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکِینِ وَ مَلْجَإِ الْهَارِبِینَ وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمِینَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد صَلاةً کَثِیرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضًى وَ لِحَقِّ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد أَدَاءً وَ قَضَاءً بِحَوْل مِنْکَ وَ قُوَّة یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد الطَّیِّبِینَ الْأَبْرَارِ الْأَخْیَارِ الَّذِینَ أَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ وَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ وَ وِلایَتَهُمْ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ اعْمُرْ قَلْبِی بِطَاعَتِکَ وَ لا تُخْزِنِی بِمَعْصِیَتِکَ وَ ارْزُقْنِی مُوَاسَاةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِمَا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ نَشَرْتَ عَلَیَّ مِنْ عَدْلِکَ وَ أَحْیَیْتَنِی تَحْتَ ظِلِّکَ وَ هَذَا شَهْرُ نَبِیِّکَ سَیِّدِ رُسُلِکَ شَعْبَانُ الَّذِی حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ الَّذِی کَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ [سَلَّمَ ] یَدْأَبُ فِی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ فِی لَیَالِیهِ وَ أَیَّامِهِ بُخُوعا لَکَ فِی إِکْرَامِهِ وَ إِعْظَامِهِ إِلَى مَحَلِّ حِمَامِهِ اللَّهُمَّ فَأَعِنَّا عَلَى الاسْتِنَانِ بِسُنَّتِهِ فِیهِ وَ نَیْلِ الشَّفَاعَةِ لَدَیْهِ اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْهُ لِی شَفِیعا مُشَفَّعا وَ طَرِیقا إِلَیْکَ مَهْیَعا وَ اجْعَلْنِی لَهُ مُتَّبِعا حَتَّى أَلْقَاکَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَنِّی رَاضِیا وَ عَنْ ذُنُوبِی غَاضِیا قَدْ أَوْجَبْتَ لِی مِنْکَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّضْوَانَ وَ أَنْزَلْتَنِی دَارَ الْقَرَارِ وَ مَحَلَّ الْأَخْیَارِ.
ـ هر کدام از شب‌های این ماه عزیز دارای دعایی خاص واعمالی معنوی است.
ـ حضرت امیر علیه السلام می‌فرماید: در هر پنج شنبه‌ی شعبان، آسمان‌ها زینت شده و فرشتگان عرض می‌کنند: خدایا! روزه‌داران شعبان را ببخش و بیامرز و دعایشان را اجابت فرما. سپس حضرت فرمودند: هرکس دو رکعت نماز به جای آورد، در هر رکعت یک بار سورة فاتحه و صدبار قل هو الله را زمزمه کند و بعد از سلام صد بار بر محمد و آل او صلوات فرستد خداوند خواسته‌های دینی و دنیایی او را برآورده می‌فرماید.
اهمیت و توصیه به استغفار در ماه شعبان
از روایات، استفاده مى شود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه، استغفار است.
هر که در هر روز از این ماه هفتاد مرتبه استغفار کند مثل آن است که هفتاد هزار بار در ماه‌هاى دیگر استغفار کند
در این ماه، هر روز هفتاد مرتبه گفته شود: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ
هر روز هفتاد مرتبه گفته شود: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
 و در بعضى روایات الحی القیوم پیش از الرحمن الرحیم است و عمل به هر دو خوب است.
امام صادق علیه السلام یکی از بهترین اعمال در این ماه را استغفار دانسته‌اند.
اهمیت و توصیه به روزه در ماه شعبان
چنانکه می‌دانیم ماه شعبان ماه بسیار شریف و با عظمتی است و به حضرت سید انبیاء صلى الله علیه و آله منسوب است.
1. پیامبر اسلام، تمام این ماه را روزه می‌گرفتند و مى فرمودند: شعبان ماه من است؛ هر که یک روز از ماه مرا روزه بدارد بهشت بر او واجب می‌شود.
2. حضرت صادق علیه السلام : چون ماه شعبان داخل مى شد حضرت امام زین العابدین علیه السلام اصحاب خود را جمع مى نمود و مى فرمود: اى گروه اصحاب من! مى دانید این چه ماهى است؟
 این ماه شعبان است و حضرت رسول صلى الله علیه و آله مى فرمود:
 ماه شعبان، ماه من است؛ پس در این ماه براى محبت پیغمبر خود و براى تقرب به سوى پروردگار خویش روزه بدارید؛
به حق آن خدائى که جان على بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مى کنم که از پدرم حسین بن على علیهما السلام شنیدم که فرمود از امیر المؤمنین علیه السلام شنیدم که:
 هر که ماه شعبان را براى محبت پیغمبر خدا و تقرب به سوى خدا روزه دارد خداوند او را دوست دارد و او را به کرامت خود در روز قیامت، نزدیک گرداند و بهشت را براى او واجب گرداند.
3. صفوان جمال می‌گوید:
حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: کسانى را که در ناحیه و اطراف تو هستند بر روزه ماه شعبان،‌ وادار کن.
گفتم: فدایت شوم؛ مگر در این کار فضیلتی است؟
 فرمود: بلى؛ به درستى که رسول خدا صلى الله علیه و آله هر گاه هلال ماه شعبان را مى دید منادى را امر مى فرمود که در مدینه، ندا مى کرد: اى اهل مدینه! من فرستاده‌ی رسول خدا صلى الله علیه و آله به سوى شمایم.
پیامبر مى فرماید: آگاه باشید به درستى که شعبان ماه من است؛ پس خدا رحمت کند کسى را که مرا بر ماه من، یارى کند؛یعنى آن را روزه بدارد.
 پس حضرت صادق علیه السلام فرمود که:
امیر المؤمنین علیه السلام مى فرمود: از زمانى که ندای منادى رسول خدا صلى الله علیه و آله در ماه شعبان را شنیدم روزه شعبان از من فوت نشد و تا مدتى که حیات دارم فوت نخواهد شد إن شاء الله تعالى.
پس امام علی علیه السلام مى فرمود: روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خداست.
اسماعیل بن عبد الخالق می‌گوید: نزد حضرت صادق علیه السلام بودم که ذکر روزه شعبان در میان آمد.
حضرت صادق  علیه السلام نکاتی در فضیلت روزه شعبان فرمود؛ حتى آنکه مردى مرتکب خون حرام مى شود پس ماه شعبان را روزه مى گیرد و او را نفع مى بخشد و آمرزیده مى شود.
متن رهنمودهای نورانی، آموزنده و بسیار مهم پیامبر عظیم الشان اسلام صلی الله علیه و آله پیرامون روز اول شعبان
چون روز اول شعبان مى شود:
ابلیس، لشکر خود را در اطراف زمین و آفاق آن پراکنده مى کند و به ایشان مى گوید: سعى کنید بعضى از بندگان خدا را در این روز به سوى خود بکشانید.
و به درستى که خداى عز و جل ملائکه را در اطراف زمین و آفاق او پراکنده مى کند و به ایشان مى فرماید:
 براستى بندگان مرا نگاه دارید و ایشان را ارشاد کنید؛ پس همه ایشان به شما نیک‌بخت مى شوند مگر آنکه امتناع و سرکشى کند پس به درستى که او در حزب ابلیس و جنودش مى گردد.
 به درستى که چون روز اول ماه شعبان مى شود خداوند عز و جل به درهاى بهشت، امر مى کند پس باز مى‌شوند و درخت طوبى را امر مى کند پس شاخه هاى خود را بر این دنیا نزدیک مى کند؛ آن‌گاه منادى پروردگار عز و جل ندا مى کند:
 اى بندگان خدا! این شاخه هاى درخت طوبى است؛ پس به آن در آویزید تا شما را به سوى بهشت بلند کند و این شاخه هاى درخت زقوم است؛ از آن بترسید تا شما را بسوى دوزخ نبرد.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: قسم به آنکه مرا به راستى به رسالت مبعوث نمود هر که درى از خیر و نیکى را در این روز، برگیرد به تحقیق به شاخه‌ای از شاخه هاى درخت طوبى در آویخته است و این درخت او را به سوى بهشت می‌کشاند و هر که در امروز درى از شر را  برگیرد پس حقیقتا به شاخه‌ای از شاخه هاى درخت زقوم در آویخته و این درخت او را به سوى آتش می‌کشاند.
آن‌گاه رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
هر کس که امروز براى خدا نماز مستحبى بگذارد به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است..
 و هر که در این روز روزه گیرد به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است..
و هر که میان زن و شوهری از همسایه یا بیگانه یا پدر و فرزندی یا خویشاوندانش صلح دهد پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که بدهی فرد پریشانى را تخفیف دهد یا از آن کم کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که در حساب خود نظر کند پس قرض کهنه‌ای را که صاحبش از آن مایوس شده ببیند و آن قرض را ادا کندا پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که یتیمى را کفالت کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که سفیهى را از عِرض و آبروی مؤمنى باز دارد پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
 و کسى که قرآن یا چیزى از آن را بخواند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که خداى را یاد آرد و نعمت‌هاى او را بشمرد و شکر کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که مریضى را عیادت کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
 و کسى که به پدر و مادر خود یا یکى از آنها نیکى کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
 و کسى که قبلا آنها را خشمگین و ناراحت ساخته بود و امروز خوشنودشان کرد پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
 و هر که جنازه‌ای را تشییع کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
 و کسى که  مصیبت زده‌ای را تسلیت دهد را پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
 و همچنین هر کسى که چیزى را از ابواب خیر در این روز به جای آورد پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
 آن‌گاه رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: قسم به آنکه مرا به راستى به پیغمبرى مبعوث فرمود:
 هر کس درى از شر و گناه را در این روز برگیرد پس به تحقیق به شاخه‌ای از شاخه هاى درخت زقوم در آویخته است و این درخت او را به سوى آتش می‌کشاند.
آن‌گاه فرمود: قسم به آنکه مرا براستى به پیغمبرى فرستاده است!
 هر کس در این روز، یک نماز واجبش را تقصیر کند و آن را ضایع کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
 و هر کس که نزد او فقیرى ضعیف بیاید که بدى حال او را مى داند و قادر است حال او را تغییر دهد بدون آنکه ضررى به او برسد و کسى و کسى هم جز او نمی‌تواند کار آن درمانده را انجام دهد با این حال، او را به خود واگذارد تا ضایع شود و هلاک گردد و دست او را نگیرد پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که از او بدکارى عذر خواهى کند پس عذر او را نپذیرد آن‌گاه او را به قدر بدى‌اش عقوبت نکند بلکه بر آن بیفزاید پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که میان شوهرى با زنش یا پدر با فرزندش یا برادر با برادرش یا خویشى با خویشش یا میان دو همسایه یا میان دو رفیق یا دو خواهر جدایى اندازد پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که بر تنگدستى، سخت بگیرد و حال آنکه از تنگدستى‌اش خبر دارد پس بر مشکل و بلاى او بیفزاید پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که بر او دینى باشد پس منکر شود آن را بر صاحبش و تعدى کند بر او تا آنکه باطل کند دین او را پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که بر یتیمى جفا کند و او را آزار رساند و مالش را تباه کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که در عِرض و آبروی برادر مؤمن خود داخل شود و مردم را بر آن وادارد پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که به نحوی، خوانندگى و آوازه خوانى کند که برانگیزنده‌ی معاصى باشد پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که بنشیند و کارهاى قبیح خود را در جنگ‌ها و انواع ستم‌هایش را بر بندگان خدا بر شمرد و بر آن افتخار کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که همسایه اش مریض شده پس او را عیادت نکرد محض استخفاف به شان او پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
 و کسى که همسایه اش بمیرد و به جهت خوار بودن او در نظرش در تشییع وی شرکت نجست پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که از مصیبت زده اعراض کند و او را به دلیل حقارت و کوچکى‌اش در نزدش جفا کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که پدر و مادر خود یا یکى از آن دو را عاق کند پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و کسى که پیشتر ایشان را عاق کرده بود و ا امروز نیز آنها را خشنود نکرد در حالی که می‌توانست پس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و همچنین هر کس کارى از سایر اقسام شر را انجام دهدپس به تحقیق به شاخه‌ای از این درخت در آویخته است.
و قسم به آنکه مرا به راستى به پیغمبرى فرستاده که شاخه هاى درخت طوبى، درآویختگان به این شاخه ها را به سوى بهشت بلند مى کند.
 آن‌گاه رسول خدا صلى الله علیه و آله اندکى نظر خود را به جانب آسمان انداخت. مى خندید و مسرور بودو
آن‌گاه نظر مبارک را به زیر و به سوى زمین انداخت. پیشانى مبارک را در هم کشید و روى مبارکش تر شد. آن‌گاه به اصحاب خود، رو کرد و فرمود
قسم به آنکه محمد را براستى به پیغمبرى فرستاده به تحقیق درخت طوبى را دیدم که بلند مى شد و آنان که به او درآویخته بودند به سوى بهشت بلند مى کرد
و بعضى از ایشان را دیدم که بر حسب میزان طاعتشان به یک شاخه از آن و بعضى به دو یا چند شاخه درآویخته بودند
و به درستى که هر آینه زید بن حارثه را مى بینم که به بیشتر شاخه هاى آن درآویخته پس آن شاخه ها او را به اعلى علیین بهشت بلند مى کند؛ از این روی خندیدم و خوشحال شدم.
 پس به سوى زمین نگاه کردم. قسم به آنکه مرا براستى به پیغمبرى فرستاد درخت زقوم را دیدم که شاخه هایش پایین مى رفت و درآویختگان به آن را به سوى دوزخ پایین مى برد و پاره اى از ایشان را دیدم  که بر حسب انجام قبایح به شاخه‌ای و پاره اى از ایشان به دو یا چند شاخه درآویخته‌ بودند.
و به درستى که بعضى از منافقین را مى بینم که به بیشتر شاخه هاى آن درآویخته و آنها او را به اسفل درکاتش فرو مى برند؛ از این جهت روى خود را ترش کردم و پیشانى درهم کشیدم.
متن رهنمودهای نورانی و بسیار مهم حضرت امام علی علیه السلام پیرامون روز اول شعبان
روز اول شعبان بود.  حضرت امیر المؤمنین علیه السلام از کنار جماعتى گذشتند. آنان در مسجدى نشسته بودند و در مورد قَدَر و امثال آن گفتگو مى کردند؛  صداهاى آنان بلند، و لجاجت و جدال ایشان سخت شده بود.
حضرت ایستاد و بر ایشان سلام کرد. آنها جواب سلام دادند و براى آن جناب برخاستند و خواهش کردند که نزد ایشان بنشیند.
آن حضرت به ایشان اعتنایى نکرد و فرمود:
 اى گروهى که در چیزى که نفعی نمى رساند سخن مى گویید! آیا نمی‌دانید خداى تعالى بندگانى دارد که بدون آنکه از گفتن عاجز باشند و یا لال باشند آنان را خوف و ترس، ساکت کرده است؛ بلکه ایشان هر گاه عظمت خداوند را به خاطر می‌آورند زبانهای‌شان شکسته و دلها‌شان کنده مى شود و به جهت اعزاز و اجلال و اعظام خداوند، عقلهای‌شان مى‌رود و مبهوت مى شوند؛ پس هر گاه به خود آمدند با کردارهاى پاکیزه به سوى خدا رو مى آورند؛ خود را از ستمکاران و خطاکاران مى‌دانند در حالی که اینان از تقصیر و تفریط، منزه‌اند؛ اما ایشان به کردار اندک براى خداوند، راضى نمى‌شوند و عمل زیاد را براى او بسیار نمى‌شمرند و پیوسته به اعمال مشغول‌اند؛ آنها این‌گونه‌اند که هر وقت نگاهشان کنى در عبادت خدا ایستاده و هراسان در بیم و اضطراب‌اند.
پس اى گروه تازه کارها! شما کجا و آنان کجا؟! آیا ندانستید که داناترین مردم به قَدَر ساکت ترین ایشان‌اند و جاهل‌ترین مردم به قَدَر سخنگوترین آنان؟
اى گروه تازه کارها! امروز اولین روز ماه شعبان کریم است؛ به جهت پراکنده شدن خیرات، پروردگار ما آن را شعبان نامیده است.
به تحقیق، پروردگار شما در این روز، درهاى حسنات خود را باز کرده و به شما قصرها و خیرات او را به قیمت ارزانى و کارهاى آسانى جلوه داده پس آن را بخرید.
و ابلیس لعین براى شما شعبه هاى شرور و بلاهاى خود را جلوه داده است .و شما پیوسته در گمراهى و طغیان مى کوشید و به شعبه هاى ابلیس، متمسک مى شوید و از شعبه هاى خیرات که براى شما درهاى او باز شده رو مى گردانید.
و این اولین روز ماه شعبان است و شعبه هاى خیرات آن، نماز است و روزه و زکات و امر به معروف و نهى از منکر و احسان به والدین، خویشان، همسایگان؛ اصلاح ذات البین و صدقه بر فقرا و مساکین.
در مورد چیزى یعنى امر قضا و قدر و نیز کشف سرهاى خدا که از فرورفتن در آن نهى شده اید خود را به زحمت می‌اندازید در حالی که از شما برداشته شده است و هر که آنها را تفتیش کند از تباه شدگان است
آگاه باشید به درستى که اگر شما بر آنچه پروردگار عز و جل براى بندگان مطیعش در امروز مهیا فرموده واقف شوید هر آینه خود را از آنچه در او هستید باز خواهید داشت و به آنچه شما را به آن امر کردندعمل خواهید کرد
گفتند: یا امیر المؤمنین! آنچه را که خداوند در این روز براى مطیعین خود، مهیا فرموده چیست؟
پس حضرت، قصه لشکرى را نقل فرمود که رسول خدا صلى الله علیه و آله به جهاد کفار فرستاده بود؛ در آن شب تاریک و سخت ظلمانى، دشمنان بر ایشان شبیخون زدند؛ مسلمانان در خواب بودند و جز زید بن حارثه و عبد الله بن رواحه و قتاده بن نعمان و قیس بن عاصم منقرى کسى از ایشان بیدار نبود که هر کدام در یک جانب، بیدار و مشغول نماز و قرآن خواندن بودند
دشمنان، مسلمانان را تیر باران کردند و به واسطه تاریکى و نداشتن دید برای گریز از حملات دشمن، نزدیک بود مسلمانان، هلاک شوند. ناگاه از دهان این چند نفر نورهایى ساطع شد که لشکرگاه مسلمانان را روشن کرده و سبب قوّت و دلیرى ایشان شد.
 پس شمشیر کشیده و دشمنان را کشته، زخمی و اسیر نمودند.
پس از مراجعت، جریان را براى حضرت رسول صلى الله علیه و آله نقل کردند.
ایشان فرمودند:
 این نورها به جهت اعمال این برادران شما در اول ماه شعبان است؛ پس حضرت، یک یک آن اعمال را نقل کردند.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله صافی