برخی از وبلاگ نویسان در وبلاگ خود از عکس هم استفاده می کنند.چه بسا در این بین بخاطر افزایش مخاطبان وبلاگ از تصاویر جنجال برانگیز مثلاً تصویر خانم ها با روبنده و یا آخوندی در حال پریدن نیز استفاده کنند که اینگونه اقدام ها نه منع قانونی حتی منع عرفی هم نداردو صرفاً جنبه ایجاد نشاط روحی برای مخاطب مد نظر است.
سبک و شیوه بلاگ ها عموما" شخصی ، غیررسمی و یا خودمانی است . با استفاده از ابزارهای رایگان موجود بر روی وب می توان به سادگی اقدام به ایجاد و نشر اطلاعات بر روی وبلاگ ، نمایند. وبلاگ ها از لحاظ محتوی و اهداف دارای گونه های متعددی بوده و هر یک می توانند مخاطبان خاص خود را به شیوه های مختلف جذب نمایند.دختری عاشق! یا پسری عاشق و. . . بماند که متاسفانه در بعض موارد با عبور از خطوط قرمز جامعه از تصاویر غیر اخلاقی هم استفاده می شود که البته خوشبختانه تا آنجا که نگارنده رصد نموده میزان شان در پارسی بلاگ بسیار اندک است.
یک وبلاگ بندرت اهداف مالی را دنبال می کند. از جمله اهداف وبلاگ نویسان می توان به تمایل آنان به منظور برقراری ارتباط با دیگران ، معرفی توانمندی ها و سرگرمی ، اشاره نمود.شاید هم ترکیبی از سه مورد.
شاید بتوان وبلاگ را برزخ بلاگر میان دنیای مجازی و دنیای حقیقی توصیف کرد.بسیاری از وبلاگ نویسان مایل نیستند از دنیای وبلاگ بیرون بیایند و در دنیای واقعی با دیگران تماس بگیرند این افراد حتی در قرارهای عمومی بلاگرها نیز شرکت نمی کنند.
ایجاد وبلاگ متعلق به یک قشر خاص از جامعه نبوده و اقشار متفاوت جامعه با موقعیت شغلی متفاوت اقدام به ایجاد وبلاگ می نمایند. حتی رئیس جمهور محترم کشورمان نیز وبلاگ دارد. شاید علت اینکار نقش مهم وبلاگ برای برقراری ارتباط دوسویه باشد.
گفتمان غالب در رسانه وبلاگ نه از مسیر ایدئولوژیک از بالا به پایین و نه از مسیر فرهنگی از پایین به بالا نمی تواند به صورت انحصاری مطلوب باشد.
در مورد ادبیات وبلاگ ها نیز طبیعی است وقتی فردی مدت ها فرصت سخن گفتن نداشته باشد، در ابتدا مجال یافتن برای گفتن، فریاد می زند، اما به تدریج روند بیان او معقول تر خواهد شد و هجویات را کنار می گذارد و به تولید معنای بیشتر و افزایش غنای محتوا خواهد پرداخت و در اینجاست که ادبیات حاکم بر وبلاگ ها ارتقا می یابد.