پیوند آب فرات و خاک کربلا
پیوند با آب فرات و خاک کربلا
استفاده از نمادها و سمبلهایى که به نوعى ارتباط با اهل بیت دارد، اینرابطه را تقویت مىسازد. «عاشورا»
برجستهترین مظهر خط ولایت نسبتبه این خاندان است.
«شهادت» و «عطش» نیز دو جلوه مهم عاشوراست.
«آب فرات» یادآور تشنگى امام و اهل بیت او و وفاى عباسعلیه السلام است و«تربت» سیدالشهدا، خاک آمیخته به خون «ثارالله» است و این دو،فرهنگ عاشورا و حب اهل بیت را با خود دارند.
در تعالیم شیعه، از سنتهاى مؤکد مذهبى، برداشتن کام نوزاد هنگامتولد، با تربتسیدالشهدا و آب فرات است یعنى اندکى از این یا آن، به کامنوزاد مالیدن، یا در دهان او چکاندن.
این کار، هم پیوند دادن نوزادان از همان بدو تولد با این خاندان وعاشوراست، هم نشان عشق والدین به ایجاد این رابطه است، هم تاثیرطبیعى این «آب و خاک» در سرشت و طینت و خلق و خوى فرزندان است.همچنان که طبق احادیث بسیار، خداوند در تربتسیدالشهدا «شفا» وخاصیت درمانى قرار داده است، (36) اثر ایجاد محبت و امنیت هم در این تربت و آن آب نهاده است. پس، از راههاى عملى، یکى هم عمل به اینسنت دینى است. اثر ایجاد محبت در روایات مربوط به آن هم بیان شدهاست. امام صادقعلیه السلام فرمود: «حنکوا اولادکم بماء الفرات». کام نوزادان خود را با آب فرات بردارید.
امام صادقعلیه السلام به سلیمان بن هارون بجلى فرمود: «ما اظن احدا یحنک بماء الفرات الا احبنا اهل البیت».
گمان نمىکنم که کسى با آب فرات، کام نوزاد را بردارد مگر آنکه ماخاندان را دوستبدارد.
آن حضرت، فرات را نهرى بهشتى مىداند که به خدا ایمان آورده استو روزى یک قطره از بهشت در آن مىچکد. و نیز فرمود: «من شرب من ماء الفرات وحنک به فهو محبنا اهل البیت»
هر کس از آب فرات بنوشد، یا کام کودک را با آن بردارد، یقینا دوستدار ماخاندان خواهد بود.
علىعلیه السلام فرمود: «ان اهل الکوفة لو حنکوا اولادهم بماء الفرات لکانوا شیعةلنا». اگر کوفیان، اولاد خود را با آبفرات، کام برداشته بودند، شیعه ما مىشدند.
امام صادقعلیه السلام فرمود: «ما احد یشرب من ماء الفرات و یحنک به اذا اولد الا احبنا،لان الفرات نهر مؤمن». هیچ کسى نیست که از آب فرات بنوشد، یا وقتى فرزند آورد، کام او را باآب فرات بردارد، مگر آنکه دوستدار ما شود، چرا که فرات، نهرىمؤمن است. آن حضرت، در مورد کام برداشتن نوزادان با تربتسیدالشهدا هنگامتولد، چنین دستور داده است: «حنکوا اولادکم بتربة الحسین، فانها امان».
فرزندان خود را با تربتحسینعلیه السلام کام برگیرید، چرا که مایه ایمنىاست.
البته در روایات، تاکید شده است که این بهرهگیرى درمانى از تربت،وقتى است که انسان به این نکته باور داشته باشد که خداوند در تربت آنحضرت، این نفع و خیر را قرار داده است.
سنت آمیختن آب یا شربتبه تربتسیدالشهدا و نوشیدن و نوشاندنآن به دیگران جهت درمان، زمان ائمه هم رواج داشته است. امروز نیزمیان معتقدان و شیفتگان این مکتب، رایج است.
نوشته : جواد محدثی
منبع: حوزه نت