نامه سرگشاده یک پژوهشگر الجزایری به احمدی نژاد

محمد دومی نویسنده و پژوهشگر الجزایری در مقاله ای در شماره روز شنبه روزنامه عرب زبان البلاد در نامه سرگشاده ای به رییس جمهوری ایران به بررسی ابعادی از نامه محمود احمدی نژاد به جرج بوش پرداخت.

وی در این مقاله با عنوان «شتر اینگونه رام نمی شود» از احمدی نژاد سوال کرده است که چطور جرج بوش را که هیچ از مطالب نامه نمی فهمد، به گفت و گو و مناظره دعوت می کند!
نویسنده در ادامه شخصیت علمی و سیاسی رییس جمهوری ایران و تاریخ  پرافتخار ایران در قبل و پس از اسلام را با شخصیت جرج بوش و چگونگی شکل  گیری ایالات متحده مقایسه می کند و می نویسد: جرج بوش در حد و اندازه ای نیست  که کسی چون احمدی نژاد رییس جمهوری ایران با او گفت و گو کند.
نویسنده نامه افزوده است: بوش را به مناظره دعوت کرده ای اما انجام این گفت و  گو غیر ممکن است چرا که هم بوش نمی تواند به سطح علمی و شخصیتی تو برسد و  برای تو نیز ننگ است که خود را به سطح او تنزل دهی.
دراین نامه خطاب به احمدی نژاد آورده است: تو یک استاد دانشگاهی که به  سمت شهرداری پایتخت کشورش و سپس در انتخاباتی آزاد و سالم به ریاست  جمهوری انتخاب می شود اما جرج بوش در انتخاباتی مشکوک و آن هم با رای  دادگاه رییس جمهور شد. 
نامه خطاب به رییس جمهوری ایران افزوده است: تو فرزند ایرانی هستی که  چه در زمان جاهلیت و چه در زمان اسلام و چه در عهد اهل سنت و چه تشیع همواره بزرگ بوده است، تمدن کشورت ریشه در اعماق تاریخ دارد که جز کسی که  چشم و یا بصریت ندارد آن را انکار نمی کند، آن وقت چه کسی در این مسایل با  تو برابری می کند که می خواهی با او گفت و گو کنی، جرج بوش؟ 
بوش رییس جمهور کشوری است که دو قرن پیش گروهی از راهزنان و دزدان دریایی و حرامی هایی که زندگیشان شراب، جرم و زندان بود و با قتل20 میلیون آفریقایی و120 میلیون سرخ پوست بنا شد و با آن بی گناهان همان  کردند که امروز رژیم صهیونیستی با لبنان و فلسطین می کند.
آقای احمدی نژاد تو بر خلاف بوش دستانت آغشته به خون زنان و کودکان بی  گناه قانا و غزه نیست و قلبت پر از رحمت و شفقت بر میلیون ها زن و کودک و ایتام است در حالی که دستان مستر بوش! غرق در خون بی گناهان است و هر زن و کودک و  یتیمی در چهار گوشه عالم دارد او را نفرین می کند.
آقای احمدی نژاد مساله تو و بوش همان مساله «مادرت زینب بنت علی با  یزید» است که هر کدام از عالمی جداگانه و بی ارتباط با دیگری هستید و کار تو نیز چون مادرت جز با هدف تحقیر بوش نیست.
من نامه ات را به بوش خواندم که در آن معانی بلند و پیشنهادات شایسته ای وجود داشت و مطمئن شدم که بوش به دلیل استکباری که دارد هرگز برای گفت و گو حاضر نخواهد بود اما همین پاسخ ندادن خود پیامی بود همچون پیام قوم شعیب  که به او گفتند :ما بیشتر آنچه که می گویی را نمی فهمیم.
گفتنی است: این مقاله در صفحه جدید این روزنامه با عنوان افکار آزاد که ویژه مقالات وارده می باشد به چاپ رسیده است.