بنده با نماز در فراز می آید ، زیرا نماز تسبیح و تهلیل (لااله الاالله گفتن ) و سپاس و بزرگداشت و مدح و تنزیه و سخن گفتن (با خدا) و دعاست . نماز ، نوری در چهره مومن و بهای بهشت است .
غیر از آثار فردى و اجتماعى نماز جماعت، پاداشهاى عظیمى براى آن بیان شده که در اینجا به بعضى ازروایات،اشاره مىشود. از رسول خدا(ص)نقل شده که:«من سمع النداء فلم یجبه من غیرعلة فلا صلاة له» نماز کسى که صداى اذان را بشنود و بى دلیل،در نماز جماعتمسلمانان شرکت نکند،ارزشى ندارد
نماز جماعت،مقدمه وحدت صفوف و نزدیکى دلها و تقویت کنندهروح اخوت است. نوعى حضور و غیاب بى تشریفات،و بهترین راه شناسائى افراداست.
نماز جماعت،بهترین،بیشترین،پاک ترین و کم خرجتریناجتماعات دنیاست و نوعى دید و بازدید مجانى و آگاهى از مشکلات ونیازهاى یکدیگر و زمینه ساز تعاون اجتماعى بین آحاد مسلمین است.
نماز جماعت،نشان دهنده قدرت مسلمین و الفت دلها و انسجامصفوف است. تفرقهها را مىزداید،بیم در دل دشمنان مىافکند،منافقان را مایوسمىسازد،خار چشم بدخواهان است.
نماز جماعت،نمایش حضور در صحنه و پیوند«امام»و«امت» است.
در نماز جماعت،افراد در یک صف قرار مىگیرند و امتیازات موهوم صنفى،نژادى،زبانى،مالى و...کنار مىرود و صفا و صمیمیت ونوعدوستى در دلها زنده مىشود و مؤمنان،با دیدار یکدیگر در صفعبادت،احساس دلگرمى و قدرت و امید مىکنند. نماز جماعت،عامل نظم و انضباط،صفبندى و وقتشناسىاست.
روحیه فردگرایی و انزوا و گوشهگیرى را از بین مىبرد و نوعى مبارزهبا غرور و خودخواهی را در بر دارد.
نماز جماعت،«وحدت»در گفتار،جهت،هدف و امام را مىآموزدو از آنجا که باید پرهیزکارترین و لایقترین اشخاص،به امامت نمازبایستد،نوعى آموزش و الهام دهنده علم و تقوا و عدالت است.
نماز جماعت،کینهها و کدورتها و سوء ظنها را از میان مىبرد وسطح دانش و عبودیت و خضوع را در جامعه اهل نماز،افزایش مىدهد.
به خاطر اینهمه آثار است که به نماز جماعت،آنهمه توصیه شدهاست.حتى نابینایى وقتى از حضور پیامبر،اجازه خواست که به مسجدنیاید،آنحضرت فرمود:از خانه تا مسجد،ریسمانى ببندد و به کمک آن،خود را به نماز جماعتبرساند. و نیز،نابینایانى که اجازه ترک شرکتدر نماز خواستند،رسول خدا(ص)اجازه نفرمود. از طرف دیگر،برخورد شدید نسبتبه کسانى که به نماز جماعتاهمیت نمىدهند،نشان دیگرى بر اهمیت و سازندگى آن است.
در حدیث است که به چنان کسان،همسر ندهید و معرف آناننشوید.
اوّلین وظیفه حکومت اسلامی اقامه نماز است
الّذین ان مکنّاهم فی الارض اقاموا الصلوه
مسلمانان ، آنانند که چون قدرت را بدست گیرند اوّلین کارشان اقامه نماز است
امام صادق علیه السلام می فرماید: « از ما نیست آن که نماز را سبک بشمارد »
سبک انگاشتن نماز یعنی : تحقیر خود ، آن هم در نمازی که بر خود سلام می‌دهیم ، یعنی : سلامت و امنیت .
و درود فرستادن بر خود که ای ... من حُرمت و کرامتِ تو را پاس خواهم داشت .
السلام علینا سلام ، نه بر منِ تنها که بر ما . توجه به جماعت ، نه کوبیدن بر طبلِ فردیت و فردگرایی .
حال که چنین است اگر خود را حقیر ببینیم و به پستی تن دهیم ، نماز را که ، نه «ماز» (شکاف) بل صلاه است و وصل و رسیدن ، آنهم رسیدن به مقامی که مپرس ، سبک شمرده‌ایم و انسانیت و شخصیت متعالی و عزیز خود را درک نکرده‌ایم که : عزت از آنِ خدا ، رسول و مؤمنان است . شاید نکته‌ای از بسیارِ نماز باشد .
