بچه ها هم مثل ما دل دارند.دوست دارند کسی با آنها بازی کرده و آنها را از تنهای خارج نماید.دنیای کودکی دنیای عجیبی است. در این دوران انسان دلبند هیچی نیست. حتی وقتی با هزار دردسر خانه ای را با اسباب بازی درست می کنه در چند لحظه بعد همه چیز دوباره خراب میشه.
بچه ها هیچوقت دلبستگی به چیزی پیدا نمی کنند. اما فراموش نکنیم آنها در همین دوره نیز بسیار باهوش و زیرک هستند. از کارهای ما تقلید می کنند و ما را الگوی خود قرار می دهند. آیا ما الگوی خوبی برای آنها هستیم؟!
