حجاب، حائلی است پیوند دهنده میان زن و مرد
به نام پروردگاری که تمام کائنات را برای انسان خلق کرد و انسان را برای خود.
آفرینش در حالی براساس هدف تکامل، صورت گرفت که انسان در دو جنس زن و مرد، زندگی را روی زمین دنبال می کرد. کتاب خلقت با فصل مشترک انسان در ظهور زن و مرد نوشته شده بود که شیرازه آن را تقوی تشکیل می داد.
خداوند اصل توحید را زیربنای عبودیت قرار داد. بر همین اساس، وحدانیت و یگانگی زن و مرد با یکدیگر مقدمه و تمرینی در جهت عملی ساختن توحید الهی به شمار می رود.
حال با این سؤال رو به روئیم که چه چیزی یگانگی و تلفیق زن و مرد را سبب می شود و چه چیزی آن را تضمین می کند؟!

جاذبه ذاتی و فطری که جزء ودیعه های الهی در جهت ابقای نسل انسان و اعطای آرامش و سکون روحی و معنوی است، علت کشش متقابل دو جنس انسان معرفی می شود.
اما پاسخ مهم تر به عوامل تضمین کننده این وحدت است که شاید عجیب به نظر برسد. و آن این که:
حجاب، حائلی است پیوند دهنده میان زن و مرد
در این جمله واضح ترین تناقضات را شاهد هستیم. ولی با یک بررسی ژرف و عمیق، وجدان منطقی انسان اذعان می دارد که حقیقت جز این نمی تواند باشد.
حجاب، پوشش نگاه و فکر و روح و بدن زن و مرد محسوب می شود. جای تأسف است که اصل گسترده و عظیم حجاب، در جامعه انسانی منحصر به پوشش بدنی جنس زن، به شمار آید. حجاب، یکی از پرتوهای جلوه تقوی و حیاء است. همان طور که در فرهنگ اسلامی، حیاء مترادف و موازی دین معرفی شده است. چرا که بی حجابی، به معنی برداشته شدن حائل میان زن و مرد، مقدمه شکستن حریم انسانی است که این هم سرآغاز انهدام حرمت الهی به شمار می رود و هم ریشه بی دینی و بی تعهدی سپس تنزل گاه مقام انسان به سمت حیوانت. این یعنی سقوط یعنی افول و نزول از مقام خیلفه اللهی به سرمنزل مقام شیطانی در صورتی که حجاب امضایی است بر مدرک عملی تقوی و تائیدی است بر رو به کمال بودن انسان.
حجاب قطار متحرکی است که مسافران اعتقاد را سوار بر ریل لوامه به سمت مقصد تقوی پیش می برد. عفت و حیا حصن مستحکم و دژ پایدار قلوب انسانی است.
آنان که طبق دستور آفریدگار به حجاب پای بندند، پرده های ظلمت را می درند.
در کار خلقت تضاد زیبائی شاهدیم. حجاب میان انسان ها مساوی است با وحدت و بی پردگی در برابر خداوند.
برعکس با رد حجاب بر فاصله های میان خود و خدا می افزائیم.
حجاب، سقف کلبه ایمان است و حیاء و عفت پنجره های آن؛ که به روی کبریا گشوده می شوند. این است که تأکیدات مکرر دین بر مبانی حجاب و عفت اندیشه ها را به حجاب و عفت اندیشه ها را به تکاپو می اندازد و در نهایت پاسخی رساتر از لزوم رعایت آن در مسیر تکامل بشر وجود نخواهد داشت.
حجاب و حیاء
اگر در کوچه پس کوچه های خلقت، پرسه بزنی، و از اهالی محله انسان، سراغ خانه تکامل را بگیری، پنجره ای را که از اتاق حیاء گشوده شده، نشانت می دهند.
انسانیت، کتاب گسترده ای است که در دو موضوع مکمل زن و مرد نوشته شده و شیرازه آن را تقوی تشکیل می دهد. این کتاب از ازل به زبان تمام انسان ها ترجمه شده و تجدید چاپش تا ابدیت ادامه دارد.
قابل توجه اندیشمندانی که توحید را زیر بنای عبودیت می دانند : اگر شما هم جزء این دسته اید پس حتماً ایمان دارید به این که وحدانیت زن و مرد در هم، مقدمه توحید الهی است، شاید عجیب به نظر برسد ولی واقعیت همین است. این را تمام خلقت گواهی می دهد. مهم تر این که عامل تضمین کننده وحدت زن و مرد، حجاب است. یعنی حجاب، حائلی است پیوند دهنده میان دو جنس انسانی.
با تناقضات واضحی درگیر می شویم. ولی با بررسی ژرف و اندیشه عمیق، وجدان می پذیرد که حجاب، پوشش نگاه و فکر و روح و جسم انسان است.
حجاب زن جلوه تقوی او است. حیاء و حجاب مترادف دین است و بی حجابی، به معنی برداشته شدن حائل میان زن و مرد، مقدمه شکستن حریم انسانی است.
(ایونا)

در حال مرور خبرهای برخی خبرگزاری های داخلی بودم که خبری نظرم را به خود جلب کرد:« در قم / 83 راننده تاکسی مدرک لیسانس دارند »

/ به مناسبت 15 رمضان سالروز ولادت امام حسن مجتبی(ع) /
روز 15 ماه مبارک رمضان 1427 هجری قمری، سالروز ولادت امام حسن مجتبی(ع)، دومین اختر تابناک امامت و ولایت است، امام بزرگواری که به واسطه جود و بخشندگی خود سه نوبت دارائیش را با خدا تقسیم و دو نوبت نیز از تمام مال خود برای خدا گذشت، به همین دلیل است که گفته اند امام حسن (ع ) در زمان خود عابدترین و بی اعتنا ترین مردم به زیور دنیا بوده است . 
امام حسن (ع ) فرزند امیر مؤمنان علی بن ابیطالب و مادرش والاترین زنان فاطمه زهرا دختر پیامبر خدا (ص) است . امام حسن (ع ) در شب نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدینه متولد شد. وی نخستین پسری بود که خداوند متعال به خانواده علی و فاطمه عنایت کرد.
رسول اکرم (ص ) بلا فاصله پس از ولادتش، او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت . سپس برای او گوسفندی قربانی کرد، سرش را تراشید و هم وزن موی سرش نقره به مستمندان داد. پیامبر (ص ) دستور داد تا سرش را عطر آگین کنند و از آن هنگام آئین عقیقه و صدقه دادن به هم  وزن موی سر نوزاد سنت شد.
این نوزاد را " حسن " نام نهاد که این نام در جاهلیت سابقه نداشت . کنیه او را ابومحمد نهاد و این تنها کنیه اوست . لقبهای او سبط، سید، زکی و مجتبی است که از همه معروفتر "مجتبی " می باشد.
پیامبر اکرم (ص) به حسن و برادرش حسین علاقه خاصی داشت و بارها می فرمود که حسن و حسین فرزندان من هستند و به پاس همین سخن علی به سایر فرزندان خود می فرمود : " شما فرزندان من هستید و حسن و حسین فرزندان پیغمبر خدایند ".
امام حسن بیش از هفت سال زمان جد بزرگوارش را درک کرد و در آغوش مهر آن حضرت به سر برد و پس از رحلت پیامبر (ص ) که با رحلت حضرت فاطمه دو ماه یا سه ماه بیشتر فاصله نداشت، تحت تربیت پدر بزرگوار خود قرار گرفت . امام حسن (ع ) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسید و مقام خلافت ظاهری را نیز اشغال کرد و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت .
امام حسن (ع ) در کمالات انسانی یادگار پدر و نمونه کامل جد بزرگوار خود بود. تا پیغمبر (ص ) زنده بود، او و برادرش حسین در کنار آن حضرت جای داشتند، گاهی آنان را بر دوش خود سوار می کرد و می بوسید و می بویید. از پیغمبر اکرم (ص) روایت کرده اند که درباره امام حسن و امام حسین (ع ) می فرمود: این دو فرزند من، امام هستند خواه برخیزند و خواه بنشینند ( کنایه از اینکه در هر حال امام و پیشوایند).
امام حسن (ع ) بیست و پنج بار حج کرد، پیاده، در حالیکه اسبهای نجیب را با او یدک می کشیدند. هرگاه از مرگ یاد می کرد می گریست و هر گاه از قبر یاد می کرد نیز می گریست، هر گاه به یاد ایستادن به پای حساب می افتاد آنچنان نعره می زد که بیهوش می شد و چون به یاد بهشت و دوزخ می افتاد، چون مار گزیده به خود می پیچید.
سه نوبت دارائیش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود برای خدا گذشت . گفته اند: "امام حسن (ع ) در زمان خود عابدترین و بی اعتنا ترین مردم به زیور دنیا بود".
در سرشت و طینت امام حسن (ع ) برترین نشانه های انسانیت وجود داشت . هر که او را می دید به دیده اش بزرگ می آمد و هر که با او معاشرت داشت به او محبت می ورزید و هر دوست یا دشمنی که سخن یا خطبه او را می شنید، به آسانی درنگ می کرد تا او سخن خود را تمام و خطبه اش را به پایان برد.

کمیته رسانه‌ای حوزه مشاوران جوان ریاست جمهوری در صدد تشکیل گروه مشورتی وبلاگ‌نویسان است.
در وبلاگی که به همین منظور راه‌اندازی شده، آمده است:در این وبلاگ تصمیم بر این داریم، گروهی از وبلاگ‌نویسان نمونه و خبره تشکیل داده تا جمعی مشورتی برای مشاوران جوان رئیس جمهوری باشند.

هدف از این وبلاگ، ایجاد ارتباط میان وبلاگ نویسان ـ که مهمترین تولید کنندگان محتوا بر روی شبکه جهانی هستند ـ با مدیران جوان کشور می‌باشد.
بدون شک هر کدام از ما وبلاگ‌نویسان ایرانی، طرح‌ها، برنامه‌ها، پیشنهادات و دغدغه‌های مختلفی برای کشور اسلامی خود داریم.
این فرصت مناسبی است تا خواسته‌های خود را بدون واسطه به اطلاع دولتمردان کشور برسانیم.
دوستانی که برای عضویت در این گروه تمایل دارند می‌توانند آدرس وبلاگ و آدرس پست الکترونیک خود را برای ما در قسمت نظرات ارسال کرده تا با آن‌ها تماس گرفته و از نحوه عضویت در این گروه مطلع گردند.»
این وبلاگ با آدرس زیر در دسترس است:moshaver.persianblog.com

توصیه ما به مشاوران جوان آقای احمدی نژاد این است که در این خصوص یک وبلاگ هم در پارسی بلاگ اختصاص دهید. چون سرعت ارسال و برخی ویژگی های منحصر به فرد در این سرویس دهنده وبلاگ وجود دارد که علاوه بر جذابیت خاص خویش سرعت عمل ارتباط و ارسال مطلب را سهولت بخشیده است.

مدیرعامل سازمان بهشت زهرا(س):زنان خانه دار بیشترین آمار فوت شهروندان تهرانی
مدیرعامل سازمان بهشت زهرا(س) از فوت 4137 شهروند تهرانی در یک ماه گذشته خبر داد و گفت: زنان خانه دار همچنان بیشترین و ایست قلبی شایعترین دلیل فوت شهروندان تهرانی طی این مدت بوده است.
به گزارش خبرگزاری زنان ایران "ایونا" محمود رضاییان با بیان اینکه از 4137 متوفی تهران 2296 نفر مذکر، 1589 نفر مونث و 288 نفر نوزاد بوده اند، گفت: بیشترین تعداد فوت شدگان از لحاظ سنی در محدوده 65 سال به بالا با تعداد 2118 نفر بوده اند.
وی بیشترین فوت شدگان را از لحاظ منطقه بندی در تهران بزرگ متعلق به منطقه 2 با 34/5 درصد و کمترین را منطقه 22 با 86/0 درصد اعلام کرد و افزود: در این میان زنان خانه دار با 08/28 درصد بیشترین و رانندگان خودروهای سنگین با 23/0 درصد کمترین فوت شدگان تهرانی طی یک ماه گذشته بوده اند.
به گفته رضاییان بر اساس آمار این سازمان ایست قلبی با 45/11 درصد همچنان شایعترین دلیل مرگ و میر شهروندان تهرانی طی شهریورماه امسال بوده است.