السلام عليك يا علي ابن موسي الرضا

به چاووشي هوايت كرده اين دل

بهانه از برايت كرده اين دل

درون سينه ام چون مرغ عاشق

غريبانه صدايت كرده اين دل

دلم دارد هواي خانهْ تو

سرا پا عاشق وديوانهْ تو

عطش دارد كبوتر بچهْ من

پريده تا به سقا خانهْ تو

زتنهايي اگر چه خسته ام من

به عشقت روز وشب ،دلبسته ام من

دل سر گشته ام با بال زخمي

به آن باب المرادت بسته ام من

چه ميشد چون كبوتر پر بگيرم

ببوسم آستانت در بگيرم